Eğitim Şart Ama Nasıl Bir Eğitim?

Eğitimin bir mutluluk kaynağı olması gerekir.
İlgi, yetenek, beceri ve hayalleri körelten değil, onları keşfedip geliştiren, yönlendiren bir yapıya sahip olmalıdır.
Eğitim, sınavlar için değil yaşam içindir!
Peki bizdeki ezberci, sınav odaklı eğitimin yaşamla, ilgi ve yetenekleri geliştirmekle, hayalleri hayata geçirmekle, mutlulukla bir ilişkisi var mı?
Evet demek o kadar zor ki!..

Sınavlar yüzünden, çocuklar çocukluğunu, gençler gençliğini yaşayamıyor. Anne babalar da mum gibi eriyen çocukları karşısında adeta kahroluyor...

Eğitimle uzaktan yakından ilgisi olmayan ya da günü kurtarmanın ötesine geçemeyen bürokratların klasik söylemi şu:
Milyonlarca öğrenci, sınav olmadan liselere, üniversitelere nasıl girecek?
İşte en büyüğü kandırmaca bu!
Sınav sektörünün dersane destekli  bu algı operasyonu, umut tacirliğinden başka bir şey değildir!
Garip olan ise bunu son 50 yıldır hala anlayamamış olmamız ve yerine yeni sistemler koyamamış olmamızdır!

Dünyanın neresinde, doğan her çocuk üniversite kapısına yığılıyor?
Okul sistemini güçlendirirseniz, ilgi ve yetenekleri zamanında belirler ve doğru yönlendirirseniz, ne liselerin ne de üniversitelerin önünde milyonlarca öğrenci yığılmaz!..

Gelişmiş ülkelerin tamamında öğrencilerin yüzde 65, 70'i mesleki eğitime, yüzde 30, 35'i de akademik eğitime yönlendirilirken, bu oranın biz de tam tersi olması çok manidar değil mi?
Üstelik, "meslek lisesi, memleket meselesi" denilirken!..

Ne olur, çocuklarımızın geleceğine sahip çıkalım.
Onların geleceği, ülkenin geleceğidir!..