Eğitimde yeni arayışlar

Teknoloji odaklı eğitim, pandemi öncesine kadar çok muteberdi. Uzaktan eğitimin yararları anlatıla anlatıla bitirilemiyordu. Hatta okul sisteminin artık sonuna gelindi yorumları yapılıyordu.
Evet öğretim bir ölçüde uzaktan olabiliyor peki ya eğitim?..
Eğitim ve öğretim, iki ayaklı bir süreç.
Birinde öğrenirsiniz, diğerinde hayata geçirirsiniz.
Öğrenme hemen her koşulda, her ortamda, her saat gerçekleşebilir.
Dijital ortamın yaygınlaşmasıyla da bilgi bombardımanına uğradık.
Bilgiye ulaşım hiç bu kadar kolay ve zengin olmamıştı.
Peki ya eğitim öyle mi?
Eğitim, yani sosyalleşme, yani paylaşım, yani ekip ruhu, yani hayata hazırlanma da uzaktan
gerçekleşebilir mi?
Örneğin sosyal medya sosyalleştiriyor mu yoksa asosaleştiriyor mu?
MEB, daha düne kadar hibrit eğitimden söz ederken şimdi neden ille de yüz yüze eğitim diyor?
Yeşilay, “ekran bağımlılığı uyuşturucu bağımlılığından daha büyük felaket” yönündeki tavrını, neden uzaktan eğitim konusunda göstermedi?
Pandemi döneminde her alanda çok sıkıntılı süreçler yaşandı. Özellikle de eğitimde.
Peki yeterince dersler alındı mı olası benzer bir durum için farklı senaryolar hazırlandı mı?
Keşke gönül rahatlığı ile evet diyebilseydik.
Tıpkı deprem gibi sanki koranayı da çok çabuk unuttuk!..