Küresel ısınma dünyanın en önemli sorunlarından biri haline geldi, tarım en stratejik alanlardan biri oldu ve tüm gözler, yaşadığımız coğrafya üzerinde.
İşte böylesi bir ortamda, okullarımızda öğretilecek en önemli konulardan birisi de yaşadığımız cennet vatana sahip çıkmak olmalıdır.
Peki bu yeterince yapılıyor mu?
Evet demek mümkün değil.
Varsa, yoksa sınavlar.
Onun ötesinde hiçbir şey, hiç kimsenin umurunda değil.
Özellikle de MEB’in, YÖK’ün, ÖSYM’nin!..
Oysa soluyacak temiz bir hava, karnımızı doyuracak bir toprak, içeceğimiz temiz bir su, gölgesinde güvenle yatacağımız bir ağaç yoksa gerisi teferruattır.
Merak ediyorum, milyonlarca fidan diktik de, yıl da kaç ağaç farklı nedenlerle yok olup gidiyor?..
Ağacı, yeşili, doğayı korumayan, başka şeyleri korur mu?
Yaşadığı çevreye hayrı olmayanın, ülkeye hayrı dokunur mu?
Üretmeyip, dikmeyip, korumayıp, tüketmekten başka hiçbir şey düşünmeyenlerin suçu var da, onlara, bunun yanlış olduğunu öğretmeyenlerin hiç mi suçu yok?
Elbette kabahatli aramıyoruz ama diktiğimiz o milyonlarca fidan heba olmamalı.
Dikmekle işin bitmediğini, onun korunup, kollanması ve gelecek nesiller ulaştırılması gerektiğini, yeterince anlatabildik mi?
Sınav için değil, yaşam için eğitimi ne olur artık ciddiye alalım…