Günümüzün en önemli değerlerinden birisi hayal yani yaratıcılık yani farkındalık. Hayalleriniz ne kadar büyükse yapacaklarınız da o denli büyük oluyor.
Bazı ülkelerde hayal okullarının kurulması da bu yüzden.
“Siz hayal edin biz destekleyelim” diyorlar…
Peki biz ne yapıyoruz?
“Eski köye yeni yene adet getirme” ya da “Başımıza yeni icat çıkarma” diye daha en başından hayal kurmanın önüne set çekiyoruz
En vahşi olanı ise çocuklarımızı 4, 5 seçenekli testlerle daracık bir alana hapsetmemiz.
Her konuda sonsuz seçenek olduğu, demokrasilerde çarelerin tükenmeyeceğini, her çocuğun başarılı olabileceği bir alanın asla unutmaması gerektiğini göz ardı edip hayal kurmanın boş iş ve zaman kaybı olduğunu her fırsatta çocuklarımıza hatırlattık.
Oysa her şey hayalle ve atılacak ilk adımla başlar.
Bu konuda onları cesaretlendireceğimize “Hayal ettiklerini başarsan bile ne olacak ki” diye hayallerini bazen hafife aldık, bazen de moral ve motivasyon yerine karamsarlık aşıladık.
Öyle ya da böyle, dünü dünde bırakıp, geleceğe odaklanmalıyız.
Günümüzde, gerek devlet gerekse de kurumlar ve bireyler olarak farkındalık yaratanlar bir adım öne çıkıyor. Bu yüzden bırakalım hayal etsinler.O hayallerden biri bile hayata geçse, emin olun hiç bir şey yapmamaktan daha iyidir.
“Hayallerle uçup, gerçeklerle yüzleştiklerinde yere çakılmaları onları perişan etmez mi?” diyenler mutlaka çıkacaktır.
Elbette bu risk de söz konusu ama her hayal edilenin hayata geçeceğini değil de, çaba gösterenlerin hayallerine kavuracakları daha en başında hatırlatılsa yaşanan hayal kırıklığının boyutları en aza inecektir.
Sonuç olarak, hayal kurmak hiçbir şey yapmamaktan çok daha aksiyonel ve yaşama renk katandır...
