Ankara’nın işleri yoğun, MEB’in kafası karışık, YÖK ve ÖSYM kendi derdinde, iş dünyası yabancı işçi peşinde, dershaneler LGS, YKS ve KPSS’nin ötesine geçemedi, gençlerimiz işsizlikten perişan, aileler tedirgin! Çözüm?..
Milyonlarca kalifiye ihtiyacımız varken çok daha fazlası işsizimiz var.
Yabancı işçiler her yerde.
Peki aynı işleri biz mi yapmıyoruz yoksa yabancı işçi işverenlerin daha mı işine geliyor?
Yüzlerce alanda önümüzdeki 20 yıla yetecek eleman varken üniversite kontenjanları neden hala kontrol altına alınamıyor?
Tanımlanmış ve eğitimi yapılan meslek çeşitliliği gelişmiş ülkelerde 15 bine kadar çıkarken biz de neden hala bin bile değil?
Meslek yelpazesi neden güncellenmiyor, neden geleceğe yönelik yeni mesleklere ve ihtiyaç duyulan alanlara yeterince şans tanınmıyor?
En önemlisi de milyonlarca diplomalı işsizimizi kısa süreli kurslarla ihtiyaç duyulan alanlara neden yönlendirmiyoruz?
Bu konuda neden hep birlikte önyargılarımızı bir kenara bırakıp işsizlik belasından kurtulmak için çaba harcamıyoruz?
Yurtdışına gitmek herkesin hayali.
İşler yolunda gitmediğinde nasıl ki orada öğrenim gördüğümüz alan dışında çalışmak zorunda kalıyor ve çalışıyorsak, burada da o iş, bu iş demeden aynı yolu izliyoruz, çünkü pek çoğumuzun başka bir seçeneği yok!
Bu işleri el yordamıyla yürütüp gençlerimizi mağdur etme yerine hem onlar adına hem de ülkemiz adına çok daha çarpıcı projeler üretemez miyiz?
Örneğin fazla işgücünü ihtiyaç duyulan alanlara yönlendiremez miyiz?
İşsizlerimizden istekli olanları, en önemli gelir kaynağımız olan sektörlere, örneğin turizme, tarıma, inşaat sektörüne ve giderek artan bir şekilde ihtiyaç duyulan çocuk, yaşlı ve hasta bakımına nitelikli işgücü yetiştirmek amacıyla yönlendiremez miyiz?
LGS, YKS ve KPSS’nin birkaç yüzbin aday dışında geneli ilgilendiren bir yönü kalmadı. Sektör zor duruma düşmeden böylesi bir dönüşüme öncü olunamaz mı?
İlgili bakanlıklar, sanayi ve ticaret odaları, TOBB ve TÜRSAB benzeri odalar, sendikalar ve sivil toplum örgütleri önderliğinde işsizliğe karşı bir topyekûn seferberlik başlatılamaz mı?
Örneğin yabancı dil kursları ve TÜRSAB turizm sektörünün ihtiyaç duyduğu uluslararası standartlarda elemanlar yetiştirip iş garantisi sağlayamaz mı?
Bir karar alınır, yoldan geçen bu sektörde çalışamaz denir, kriterler belirlenir, yerli ve yabancı çalışan kotaları konulur ve kaliteye olduğu kadar liyakata da öncelik verilirse gerisi kendiliğinden gelecektir.
Bu o kadar zor mu?
Kesinlikle hayır?
İşsizliğe çare bulunmak isteniyorsa bulunur, üretim artırılmak isteniyorsa artırılır, kalite yükselmek isteniyorsa yükseltilir ama bütün bunlar masa başında değil sahada ve paydaşlarla gerçekleşir!..
Diplomalı işsizler kervanına daha ne kadar yeni yüz binler eklemeye devam edeceğiz?..
