Nüfusu 50 milyonun üzerinde olan ülkeler arasında bir değerlendirme yapılsaydı, sıralama, eminim ki çok daha sağlıklı olurdu.
İşte o zaman, sadece Almanya, Fransa, İtalya gibi ülkeleri değil, çok daha fazlasını geride bırakabilirdik.
Öğretmen ve öğretim üyesi sayısı açısından, Avrupa'nın hep en iyilerinden biri olduk. Araştırmacı sayısının eksikliği ise araştırma enstitülerinin ya da AR-GE merkezlerinin azlığından. Onlar artıkça, sayılar da artacaktır.
Kız öğrencilerin okula gitmesi konusunda Cumhuriyet tarihi boyunca hep pozitif yönde ilerleme oldu.
Kızlarımızın yaptığı meslek çeşitliliği de Cumhuriyet tarihi boyunca hemen her alanda arttı.
Lise ve giriş sınavlarında da bir çok çok puan türünde başarılı olan hep onlar oldu.
Kadınlarımızın hayatın bir parçası olması, Cumhuriyet'in en büyük kazanımlarından biri olarak tarihe altın harflerle yazıldı.
Peki bu kadarı yeterli mi?
Elbette değil.
Onların önününü daha fazla açmalıyız.
Daha doğrus, hak ettikleri değeri verip, önlerine engeller koymayalım yeter!
Onların istediği, pozitif ayrımcılık değil, eşit koşullarda kariyer ve liyakata önem verilmesi.
Bunu da fazlasıyla hak ediyorlar...
