Alışkanlıklarımız değişti. Hem de çok değişti.
İnternetin yaygınlaşmasıyla birlikte evlerimize günlük gazete girmez oldu. Kitap okumak, ansiklopedi karıştırmak, iki satır bir şey yazmak hele ki kütüphaneye gitmek tarih oldu!
Yakında yazmayı, konuşmayı unutursak ona da şaşırmamak gerekir. 140 karakterle yazmak, bir kaç yüzü aşmayan kelime ile konuşmak, kısa videolar izlemek en makbul olanı. Artık her şey akıllı telefonlarda.
Eskiden, yarışmalarda, “bir adaya düşseniz yanınızda olmasını istediğiniz üç şey ne olurdu?” diye bir soru sorulurdu. Şimdi sorulsa, birisi mutlaka sınırsız internet erişimi olan akıllı bir telefon olacaktır.
Az ya da çok okunur, fikir yürütülür, münazaralar yapılır, her eve olmasa da çok eve gazete girer, kitap ve ansiklopedi promosyonu yaptıklarında tirajları milyonları aşardı. Şimdi aynı ürünlerin yüzüne bakan yok!
O günlerden bugünlere o kadar hızlı gelindi ki artık ne yeterince gazete okuyan var ne de soran, sorgulayan, fikir yürüten...
Projesi olan varsa ne olur önersin. Hep birlikte kafa yoralım ve başta çocuklarımız olmak üzere herkesi kitapla yani okumayla yeniden barıştıralım...
Yeni dünya düzeni bu.
Yeniliklere kim karşı çıkabilir ki!
Hele bir de yerinde ve dozunda olursa. Ama okumaktan da asla vazgeçmeden...
Sınavda daha yüksek puan nasıl alınır yerine biraz da şu tür sorulara kafa yarmalıyız:
. Çocuklara kitabı yeniden nasıl sevdirebiliriz?
. Kitap okumayı sürdürülebilir hale nasıl getirebiliriz?
. Dijital bağımlılıktan nasıl kurtulabiliriz?
. Yazma alışkanlığını nasıl kazandırabiliriz?
. Kütüphanelerimizi “Okuma / Yazma Evleri” haline nasıl dönüştürebiliriz?
. Münazaraları yeniden nasıl canlandırabiliriz?
. Düşünce ve hayal dünyalarını 4, 5 seçeneğin ötesine nasıl geçirebiliriz?
. Armağanlar sırasının en tepesine kitapları yeniden nasıl çıkartabiliriz?
Hasan Ali Yücel döneminde olduğu gibi yeni dünya klasikleri ve en çok beğeni kazanan kitaplar, dilimize yine çevrilemez mi?
Özellikle de çocuk kitabı yazımı teşvik edilemez mi?
Kapağı açılmayan bedava ders kitapları ve yardımcı Kitaplar yerine ya da onlarla birlikte okuma kitapları da verilemez mi?..
Okuyanla, okumayan hiç bir olur mu!..
