Gençlerimizin ve özellikle de öğretmenlerimizin umutları, çok ama çok örselendi. En idealist olanlar bile mesleğe küsme noktasına geldi. Onları mutlaka yeniden heyecanlandırmalıyız. Bu konuda herkes üzerine düşeni yapmalı ki, önlerini görebilsinler.
MEB 2021 atama takvimini, kadro sayısı ve dağılımını, formasyon uygulamasında gelinen son noktayı, parçalanmış öğretmen ailelerini ve en önemlisi de aynı özlük haklara sahip tek tip öğretmenliğe yönelik çalışmalarını artık hayata geçirmeli ki, yüz yüze eğitim başladığında bir de onun kararsızlığı ile zaman kaybetmeyelim…
Uzaktan eğitim konusunda da ciddi sıkıntılar var.
Erişimin sağlanamadığı ya da kolay kolay bağlantı kurulmayan çok nokta var. Bu yüzden, milyonlarca öğrenci uzaktan eğitimden yararlanamıyor, milyonlarca veli, öğrenci ve öğretmenimiz de hemen her gün sinir harbi yaşıyor. Tablet dağıtımı çok yavaş yürüyor. Ders ve ödevler, çok sıkıcı geçiyor.
MEB, tüm paydaşlarını dikkate almak zorunda. Sayıları 50 milyonu bulan bu paydaşlar, maalesef, sorularına kolay kolay yanıt bulamıyorlar. Bulsalar da, alınan kararlar uzun ömürlü olmuyor!
Bakan Selçuk, sürekli dile getirdiği öğretmenlik yıllarına geri dönse ya da empati yapsa, acaba görüşü ne olurdu? Bugünkü MEB yönetimine nasıl bir karne verirdi?..
Yeni yıla, hemen her alanda çok yıpranmış bir şekilde ama umutla girdik. Ne olur bu umudu köreltmeyelim. Dipdiri taze tutalım ve yeşerip, kök salmasına destek çıkalım.
2021 de, 2020 gibi kayıp yıl olmamalı!..
Böylesi bir kayıp, sadece çocuklarımızı değil, ülkemizin geleceğini de fazlasıyla etkiler ki, buna da hiç birimizin hakkı olmamalı!
Ve, 2021, mutlaka ve mutlaka, sözün ötesine geçme ve güven tazeleme yılı olmalıdır!..
