“Her şeyin başı eğitim” diyoruz ama “nasıl bir eğitim” konusunu yeterince sorgulamıyoruz. Oysa asıl önemli olan o! “Nasıl bir eğitim” sorusuna cevap aramak ve yeni açılımlar getirmek için binlerce yazı yazdım. Görünen o ki bir o kadar daha yazmak gerekiyor.
Eğitim, dünyayı değiştirecek en büyük güçtür. Ne olur artık bunu anlayalım ve gereğini yerine getirelim.
Bugünkü eğitim sistemi, mutlu insan yetiştirmiyor.
Ne olur artık bunu görelim.
Okulda, eğitimde mutluluğu yakalayamazsak, yaşamda da yakalayamayız...
Doğru cevapları bulmak için şu soruları önce kendimize, sonra da eğitime yön verenlere ne olur ısrarla sormaya devam edelim:
Eğitim bir yatırım mı, en temel ihtiyaç mı yoksa bir yaşama sanatı mı?
Çocuklara çocukluğunu, gençlere gençliğini yaşatmayan sınavların kimi ne yararı var? Peki o sınavlar adil mi, seçici mi, güvenilir mi?
Daha da önemlisi, eğitim bir umut ışığı mı yoksa ömür törpüsü mü?..
Eğitime yüklenen misyon öylesine önemli ki, tek başına altından kalkmak mümkün değil. Nitekim, kalkamıyoruz da!..
Diploma için eğitim mi yoksa yaşam için eğitim mi, sorusunun cevabını bir türlü bulamadık. Gelecek için eğitim diyoruz ama sınavlarla geleceğimizi ipotek altına aldık. Neredeyse ana okullarına bile sınavla öğrenci alır hale geldik...
Gelecek, bugünden çok farklı olacak. Diplomaya değil, hangi alanda ne kadar yetkin olduğunuza bakılacak.
Yaşam tarzı ile birlikte meslekler de değişecek.
Günümüz mesleklerinin yerini, bambaşka meslekler alacak.
Aldığımız diplomalar hiç bir işe yaramayacak..
Teknolojideki hızlı değişim, sadece yaşam tarzımızı değil, bizleri de değiştiriyor. Mücadeleyi bıraktık, kolaycılığa alıştık.
Üretmeyi bıraktık, tüketime yöneldik.
İnsani değerlerimizden uzaklaştık, hırslarımızın esiri olduk.
Kanaatkarlığı unutup, doyumsuz hale geldik.
Aidiyet duygularını kaybedip okyanusta rotasını kaybeden gemilere döndük... Eğitim, işte tam da bu noktada, önem kazanıyor.
Bizi yeniden derleyip toparlayacak olan ise öncelikle eğitimdir.
