Öğretmenlik kimilerinin gözünde en rahat mesleklerden biri olarak gözükür. Zaman zaman pervasızca bunu dile getirenler de olur. Oysa en meşakkatli mesleklerden birisi de o. Kariyer sınavı ile bozulan moralleri, il dışı atamalarla dibe vurmuş durumda!
Elbette sık sık yer değiştirilmemeli.
Elbette öğrenciler öğretmensiz bırakılmamalı.
Elbette ücra köşelere de gidilmeli.
Buna itiraz eden yok.
Adil olunsun yeter ama sanki bunu bile başaramıyoruz.
Öğretmenlerimizden biri mutlu oluyorsa, onu kahroluyor.
Herkesin mutlu olacağı, istediğini alacağı bir sistem hayal edilse de hayata geçmesi zor ötesi bir durum.
İşte size gözden kaçan ama öğretmenlerimizden bir bölümünü derinden etkileyen örneklerden birisi. MEB umarız bu sese kulak verir ve gereken ilgiyi ve düzenlemeyi gerçekleştirir..
“Sayın Güçlü geçtiğimiz haftalarda il dışı atamalar gerçekleşti ve sonuç bizler için bir kez daha hüsran oldu.
Açılan kontenjan sayısı yer değiştirmeyi asla mümkün kılmıyordu.
Eş durumu, özür grubunda açılan okulları bizler asla göremiyoruz.
Üvey evlat gibiyiz.
Bekar olanlar, eşi çalışmayanlar, puan biriktirme imkanı olmayanlar çalıştıkları yerlerden neredeyse emekli olmak zorunda.
Bizlerin de aileleri var, bizlerinde hayalleri var.Ancak bu tamamen göz ardı ediliyor. Açılan okullar 4.,5.,6. Hizmet bölgeleri.
Asla okul ayırt etmiyor ve bu okulları tercih ediyoruz.Ancak bu okullara yerleşenler emekliliği gelmiş,belki de 1 yıl çalışıp yaş haddinden emekli olacak kişiler.
Kontenjan çok olsa belki de bizlerin de bir şansı olacak.
Bu yıl okullar açılmadan bir kez daha adil kontenjanlar ile 2. İl dışı atama yapılmasını talep ediyoruz. Sizden ricamız bizim için bunu yazılarınızla gündeme getirmeniz, sesimize kulak vermeniz…”
