Filmi geriye sarıp üniversite mezunu milyonlarca işsiz gencimize yeni bir gelecek senaryosu sunmak mümkün mü?
Geçmişe dönük bir senaryo elbette mümkün değil ama önce diplomalı işsizler yaratıp, sonra da onlar için proje üretmeye bayılıyoruz.
Özal döneminde, şimdiki diplomalı üniversite mezunları gibi o zaman da lise mezunları çok birikmişti.
Üniversiteye girmeleri çoğu için hayaldi.
Meslekleri olmadığı için de iş bulamıyorlardı.
Torbadan LİMME çıktı!
Lise Mezunlarına Meslek Edindirme projesi LİMME geldi.
Yıllarca onu konuştuk.
Milyonlarca işsiz meslek lisesi mezunu varken, bir an önce meslek edinip, hayata atılmak isteyen düz lise mezunu gençler için bir umut ışığı olarak gösterildi.
Kısmen başarılı olsa da uzun ömürlü olamadı.
Dönemin bakanları projeye ciddi anlamda kafa yorup, sahip çıksalar da onlar gidince önce proje ortada kaldı, sonra da kaldırıldı…
Mesleki eğitim projeleri içerisinde en popüler olanı “Meslek lisesi memleket meselesi”ydi ama o da sürdürülebilir olmadı.
Kısa sürede tıkandı. Oysa yeni açılımlar getirilebilinirdi...
İşte zaman zaman rüzgar gibi gelip geçen o projelerden bazıları:
. Okul-Sanayi Ortaklaşa Eğitim Projesi (OSANSOR),
. Mesleki ve Teknik Eğitim Projesi (METEP),
. Mesleki ve Teknik Eğitim Geliştirme Projesi (METGE),
. Mesleki Teknik Eğitimin Modernizasyonu Projesi (MTEM),
. Uzmanlaşmış Meslek Edindirme Merkezleri Projesi (UMEM.)
. Mesleki Eğitim Merkezleri MESEM
İşsiz lise ve özellikle de işsiz üniversite mezunları için yeni projeler geliştirilemez mi? Geliştirilebilir ve mutlaka da geliştirilebilir.
Tümünü kurtarmak elbette mümkün değil ama ne kadarına hayata tatunnabilecekleri bir can simidi kazandırabilirsek o kadar hayırlı bir iş yapmış oluruz.
Ama amaç kesinlikle umut tacirliği değil, yapılan hataların telafisi yönünde ve sürdürülebilir olmalıdır…
Üniversite-Sanayi İşbirliği projesi de en az 50 yıldır dillendiriliyor, onlarca proje hayata geçirildi ama tekininin bile başarılı olduğunu söylemek abartılı olur! En iddialı olan teknopark projesinde bile çok azı dışında istenilen sonucu aldık diyemeyiz…
Kriz çıktıktan sonra gösterdiğimiz çabayı ve yaptığımız harcamaları keşke ta en başında düşünebilsek.
İşte o zaman belki de bu projelerin hiçbirine gerek kalmazdı…
