Her konuda mükemmeli yakalamak hele herkesi memnun etmek hoş bir şey ama hiç de kolay değil!..
Yasa yapıcıların öncelikli amacı bu olsa da bazen gözden kaçan ayrıntılar olabiliyor. İşte bu konudaki serzenişlerden sadece birisi:
“Eşim sözleşmeli öğretmen olarak Şırnak’ta bir dağ köyünde görev yapıyor. İki evladımızdan büyük olan benimle Amasya'da, 5 yaşındaki küçük oğlumuz annesiyle birlikte Şırnak'ta. Sayın Cumhurbaşkanı sözleşmeli-kadrolu öğretmenlik ayrımının kaldırılacağı müjdesini verince özellikle aile birliği mazeretinin sözleşmeli öğretmene de geleceği için çok sevindik. Ancak öğretmenlik meslek kanunu birçok beklenti gibi bunu da karşılamadı.
Bugünkü yazınızda kanunun TBMM Genel Kurulu’na geleceğini ve bazı değişiklikler olabileceğini yazmışsınız. Sizce hala bir ümit var mı? Umudumuzu korumalı mıyız? Yoksa boş bir hayale mi kapılıyoruz? Aile olarak psikolojik çok zor günler geçiriyoruz. Yorumlarınızı umutla bekliyor olacağım…”
Komisyonlardan geçen yasalara genel kurul görüşmeleri sırasında ek önergelerle eklentiler yapılabiliyor. Böyle bir gelişme olur mu yoksa komisyonlardan geçtiği haliyle mi yasalaşır, hiç belli olmuyor. En iyisi bekleyip görmek ve bu arada beklentileri olabildiğince milletvekilleri ve siyasi parti gruplarına iletebilmek başvurulacak en iyi yöntem olacaktır...
