Bu 18 yıllık eğitim hayatıma dönüp bakıyorum da bazen, pişman olduğum bir konuya takılıp duruyorum. 18 yıl içinde öğretmenlere sorduğum soru sayısı 18'i geçmez.
Hâlbuki anlamadığım bir sürü konu vardı. Soru sorma cesaretini bir türlü kazanamamıştım. Sanki herkes anlamış, bir ben anlamamış gibi hissederdim. Bazen teneffüslerde arkadaşlara sorardım, şu konuyu anladın mı diye. Onların da anlamadığını öğrenince biraz rahatlıyordum. Demek ki yalnız değilim diye düşünürken bir de ona kızardım. "Madem anlamadın, niye sormadın?" Sanki ben sorabilmiş miydim ki!
Anlamadığım soruların yanı sıra sorgulamayı çok istediğim konular da vardı. Mesela neden topuz yapan kadınlar cehenneme giderdi? Neden bunu söyleyen öğretmenime bunu soramamıştım?
Neden çok merak ettiğim bir konuda öğretmenlerimi sıkıştırıp detayını öğrenmedim.
Dünyaya bir daha gelsem yapacağım en önemli iş, öğrencilik yıllarında öğretmenlerimi soru bombardımanına tutmak olurdu. Ders konusuna önceden hazırlanıp girmek isterdim sınıfa. Aklıma takılan her şeyi sormak isterdim. Pestilini çıkarırdım öğretmenlerimin.
Grup çalışmaları yaparak bir konu üzerinde çalışıp derste onu mükemmel bir şekilde anlatıp hem diğer öğrenci arkadaşlarıma hem de öğretmenime sorular sorardım.
Geriye dönüp bakıyorum da çok edilgen bir öğrencilik hayatı geçirmişim. Şimdiki aklım olsa tozu dumana katar, sorduğum sorularla öğretmenlerimin korkulu rüyası olurdum. Onların da derse çok farklı kaynaklardan hazırlanıp gelmelerine vesile olurdum.
Sevgili öğrenciler,
Bu anlattıklarımın hepsi tecrübeyle sabit. Siz siz olun mezun olmadan önce bütün okullarınızda soru sormayı, sorgulamayı kendinize düstur edinin.
Top sizden çıksın. Şimdi öğretmenler düşünsün.
