adscode
adscode

PANDEMİ, EĞİTİM VE İŞ KANAATİ DÖNGÜSÜ

Her şey alt üst oldu. Hani klasik bir laf var, herkesin dilinde: “Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye üzülme. Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?” diye. Pazarlamayı dibine kadar kullandığımız en güzel laflardan; sosyal medyaya gir bak, her yerde. Peki gerçek hayat öyle mi?

damlaaktan@gmail.com




Dünyada 8 milyar nüfus var, bunun en azından üçte biri genç nüfus. Kocaman hayallerle, ruhlarındaki kimlikleriyle bir dünya kuruyorlar. Sonra güm! Bir bakıyorlar dünya hiç de hayallerindeki gibi değil. Para diye bir gerçek var. Dünyanın temellerinin üzerine kurulmadığı, ancak bizim insanlar olarak en temel ihtiyaç haline getirdiğimiz bir gerçek. Daha önemli olanın bu en temel gerçeğin gölgesi altında ezildiği bir gerçek. “Eğitimin” maddiyatın kanatları altında çırpındığı bir dünya düzeninden geçiyoruz.

Ne demek istiyorum? Demek istiyorum ki, verdiğimiz eğitimin ne olduğunu, o eğitimi alanın kapasitesinin ne kadar olduğunu, aldığı o eğitimle dünyaya ne vermesi gerektiğini unutarak büyümek zorunda kaldıkları bir dünya kurduk çocuklara. Son bir yılda, eğitimi de tamamen yok ettik.

Çocuklara avmlere gitmek serbest, ama okula gitmek yasak! Çok ironik. Şahane, şahane.

Çocuk isterse birinci dönem notunu kullanarak ikinci dönem hiç okula gitmeden sınıf geçecek, isterse not yükseltecek, istemezse sınava girmeyecek, nasıl isterse öyle... Disiplin yok, çaba yok, emek yok, özveri yok. Pek çok çocuk online eğitime girmiyor bile evlerinden. Dikkat edin “giremiyor” demiyorum, keyfi olarak, istemediği için girmeyebiliyor. Girmemeyi “seçebiliyor”.

Pandemi tüm yaşam koşullarımızı değiştirirken, hepimize bir şey öğretti. Kimisi daha azla yetinebildiğini gördü, kimisi sabrı öğrendi, kimisi komşusu açken tok yatmayacak vicdana sahip olmayı öğrendi. Peki çocuklar ne öğrendi bu süreçte?

Kısıtlanmayı, özgür olmayı, isterlerse derse girmemeyi, isterlerse sınav olmamayı, isterlerse istedikleri kadar tablet izlemeyi öğrendiler. Çok sıkıldılar. Sokağa çıkamamayı öğrendiler sonra. Özgürlük anlayışları şekil değiştirdi. Tanımladıkları herşeyi yeniden tanımladılar. İyi mi oldu? Sorgulanır...

Peki biraz daha büyük kuşakta neler oldu? Pandemi esnasında kalifikasyonları çok daha yüksek olup daha düşük kalifikasyon ihtiyacı olan işlerde çalışanlar yetinmeyi öğrendi, “en azından maaşımız yatıyor” diyerek şükretmeyi, elindekiyle tatmin olmayı, kanaat etmeyi öğrendi.

Evet çok şey öğrendik belki ama, peki gerçekten öğrenmemiz gerekenler bunlar mı dünyadan geçerken? İnsanlık olarak dünyaya vermemiz gerekenler gerçekten bunlar mı?

İş tatmini mesela... Maaş kadar, aldığımız eğitimle uyumlu bir görev ifası kadar anlamlı değil mi o da? Peki biz neden hep çarkları güçlü olanın ve güçlü kalmaya çalışanın penceresinden bakıp döndürüyoruz? Neden kimse “para”nın önüne cesareti koyup “Bir dakika bu böyle olmamalı” demiyor. Neden sorgulamıyoruz?

Şimdi “yeni nesil eğitim” diye bir eğitim sistemi var mesela, anne babalar yeri geliyor çarpma bölme gibi en basit hesap işlemlerini bile çocuklarına öğretmenlerin anlattıkları yoldan öğretmek için öğrenci oluyorlar. Baştan öğreniyorlar. Çünkü öğrenme her yaşta ve her dilde... Henüz ilköğretimde bile, bir sorudan 5 soru çıkartan bir yeni sistem var. Bu çok iyi mesela, çünkü büyüdüğünde karşılaşacağı mantık sorularına hazırlanarak büyüyor çocuk beyni. Peki diğer taraftan çocuklara kendilerinin hayattan ne istediklerini ve o istediklerini nasıl alabileceklerinin yollarını öğretebiliyor muyuz?

Sorgula yavrucum, düşün diyebiliyor muyuz? Yoksa saldım çayıra mentalitesiyle, “ne olacaksa olsun” mu diyoruz? İnanç da bir yere kadar güzeldir. İnancı sorgulayıp bilgiyle yoğurduğunda o hamura gerçekten olacağı şey için şekil verebilirsin.

Pandemi hepimize bir şey öğretti evet. Bir döngünün içine girdik ve çıkmaya çalışıyoruz. Işık da insan, çıkış kapısı da insan. Ancak esas sır, kendimizi doğru kullanabilmekte... İnsanın her şey, erdemlerin her şey olduğunu, eğitimle yoğurabildiğimizher ruhun bir ışık işçisi olduğunu hatırlarsak, dünyayı daha güzel bir çağa uyandırabiliriz insanlık olarak.


Emoji ile tepki ver!

Bu Yazıyı Paylaş :

Etiketler :
    0 Yorum
  • Yorumu Gönder
  • Diğer Yorumlar (0)
Yazarın Diğer Yazıları
Güle güle Mario Levi…
Milyonluk haber: 9.05