Sınav yarışı konusunda pek çok örnek gördüm ama bu kadarını görmemiştim. Öğrenciler neredeyse okulda yatıp kalkacaklar.
Tam bir kölelik ve üstüne üstlük bir de yıllık öğrenim ücreti olarak 70 bin lira veriyorsun... Benzeri liselerden Türkiye’nin hemen her yerinde var ve öğrencilere bu en büyük kötülüğü yapanlar da, okul sahiplerinden çok anne babalar!
Lise 3 ve 4. sınıflarda sanat, spor dersleri ile kulüp faaliyetleri tümüyle kaldırılmış. Olimpik havuzlar ve spor salonları göstermelik olmanın ötesine geçmiyor ki nereye giderseniz gidin bomboş!
Bir yerlerde bir değil, bin hata yapıyoruz, şikâyetçi olmayanımız yok ama sınav kölesi yetiştirmenin ötesine geçemiyoruz!..
Müfredat değişecekmiş!
Müfredat programları değişecek, ders yükü azalacak, teneffüsler uzayacak, sınavlar kaldırılacak, çocuklar çocukluğunu, gençler gençliğini yaşayacak, ilgi ve yeteneğe göre eğitim yapılacak. Hepsi kulağa hoş geliyor. Yıllardır aynı söylem. Keşke gerçekleşse de alkışlasak!..
Milli Eğitim Bakanlığı, proje üretmekten yılmadı. Yılacağa da benzemiyor. Çünkü her gelen bakan, kendinden önce ne yapıldığına bakmadan yeni bir proje üretiyor. Oysa eğitimde üretilmedik proje kalmadı. Sorun proje üretmekte değil, onların hayata geçirilmesinde ama nedense bir türlü arkası gelmiyor.
MEB, şimdi de üç alternatifli bir proje hazırlamış. Ama sanki hiçbirinin de uygulanabilirliği mümkün değil!
Çağımızın eğitim modeli, ilgi, yetenek ve koşullara göre oluşturulan, üretimi, girişimciliği öne çıkaran ve bireye göre şekillendirilen eğitim modelleridir ki bunun için önce altyapı ve müfredatın oturtulması gerekiyor. Bu da zaman alır ama artık bir yerden başlamak gerekir!
Cezalar da değişti!
Dijital Çağ, her şeyi olduğu gibi evdeki cezalandırma yöntemlerini de değiştirdi. Annelerin çocuklara uyguladığı cezalandırma yöntemleri arasında cep telefonuna el koyma, interneti yasaklama ve azarlama ilk üç sıraya yükselmiş! Terlik atma ve çimdikleme tarih olmuş! Sosyolojik araştırmalar bizde çok yapılmaz, yapılsa da medyada fazla yer bulmaz!
Hemen her konuda olduğu gibi örneğin bilinçli yurttaş, bilinçli tüketici, bilinçli seçmen gibi bilinçli çocuk yetiştirmek de çok önemli. Onlara, doğruyu yanlışı iyi öğretebilirsek sonrasında, büyük bir ihtimalle, geleneksel ya da yeni cezalandırma yöntemlerinden hiçbirine gerek kalmaz.
Peki, bu noktada doğru olan ne? İşte asıl sorun o!
Kimimize göre doğru olan, bir başkasına göre yanlış!
Dahası, okulda doğru olana, evde yanlış deniliyorsa, çocuk neye göre karar verecek?
İşte bu noktada cezalardan önce, doğru ve yanlışların ne olduğu konusunda ortak noktalarda buluşmalıyız.
