Oysa, eğitim derken, günde 500 test çözmeyi kastetmemiştik.
Düşünen, sorgulayan, karşılaştığı sorunları çözen, üreten bir eğitimi anlatmaya çalışmıştık.
Eğer bu yoksa ne sağlığımızı ve paramızı koruyabilir ne de üretecek güç ve kudret sahibi olabiliriz diyecektik...
Eğitim, her şeyin başıdır.
Ülkesiyle ve değerleriyle gurur duyan ve onları sonuna kadar koruyan, kollayan yurttaşlar yetiştirmek de eğitimin görevidir, sağlığını, doğayı, estetik değerleri koruyan nesiller yetiştirmek de eğitimin kapsama alanı içerisindedir.
Yine aynı şekilde demokrasiyi, hukuk devletini, insan haklarını göz bebeği gibi koruyan ve bu konuda mücadele veren bireyler yetiştirmek de eğitimin olmazsa olmazları arasında yer alıyor.
Ekonomiyi, refahı, katma değeri yüksek ürünler üretmeyi, girişimciliği ilke edinen gençler yetiştirmek de yine eğitimin görevidir.
Saygıyı, sevgiyi, barışı, hoşgörüyü, doğruyu, yanlışı öğretmek de eğitimin görevidir, alkışlamayı ve yeri geldiğinde dur deme cesaretini kazandıran da eğitimdir.
Üretmeyi öğretemezsek israfın, liyakati öğretemezsek de torpilin önüne geçemeyiz. Ve bunları kazandırmak da sadece ailelerin değil, okulun yani eğitimin de asli görevidir…
Sınav için değil, yaşam için eğitim noktasına gelmediğimiz sürece, eğitimle ilgili sayısal verilerin ya da diplomaların hiçbir önemi yoktur! Eğitim ve öğretim iki ayaklı bir süreçtir.
Öğretimde bir şeyler öğrenirsiniz, eğitimde ise size ömür boyu yol gösterecek değerler kazanırsınız.
Bu yüzden, eğitim öğretim adına herhangi bir reform paketi açmadan, ilkeler ve kavramlar üzerinde anlaşmak gerekir.
Aynı sıkıntı Anayasa reformu konusunda da yaşanıyor. Neredeyse tüm siyasi partilerin, konuya bakış açıları çok farklı! Oysa, evrensel hukuk kuralları neyse o olmalı ama gel de çık işin içinden.
Sürekli reform peşinde koşulması da zaten bu yüzden!..
