Bu sorunun cevabını bulmadan harcanan onca emek ve kaynak heba olur!
Ülkemizde, eğitimin amaç ve hedefleri gibi beklentiler de çok farklı.
Eğitim ve öğretimin evrensel değerleri sınavlar için asla feda edilemez ama biz bunu hep yapıyoruz!..
Sanat, spor ve yetkinlik, herkes için çok önemli ama özellikle de gençlerin yetişmesinde, olmazsa olmazların en başında geliyor. Ama ne yazık ki bu kavramların da, bu derslerin de eğitim sistemimizde adı yok! Çünkü giriş sınavlarında soru sorulmuyor! Sorulmadığı için de sanatı, sporu, beceriyi ciddiye alan yok!
MEB, YÖK, ÖSYM ve üniversitelerin istediği de yoksa bu mu?..
Peki, o zaman yaratıcılık, yenilik, özgünlük, üretim, tasarım, etik, araştırma gibi kavramlar nasıl gelişecek, yaşam kalitesi nasıl yükselecek, katma değeri yüksek ürünler nasıl üretilecek?..
Yaşam kalitesi!
Eğitim eğer yaşam kalitesini yükseltmekse, çocuklarımıza etik ve estetik değerleri de kazandırmak zorundayız. Yoksa beton yığını ucube kentlerde yaşamaya mecbur kalırız ki gün gelir pişmanlık duyduğumuzda çok geç olur.
Yine aynı şekilde giderek obezleşiyoruz, yıldız ve genç takımlarımız sporcu bulamıyor, günde 500 test çözen çocuklarımız iki yumurta kırıp karnını doyuramıyor ya da kopan düğmesini dikemiyor çünkü sınavlara hazırlanıyorlar!..
Atatürk, “Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur” diye spor derslerinin önemini ısrarla vurgulamış ve onun döneminde bu fazlasıyla ciddiye alınmıştı. Peki ya ondan sonra ve şimdi?..
Geçenlerde bir belgesel izliyorum; geçmişin görkemli medeniyetlerine sahip olan ülkelerin okullarında en çok maaşı Felsefe, Sanat ve Spor hocaları alıyormuş!..
