Son yıllarda ciddi sorunlar yaşayan Fransız eğitim sisteminin iyileştirilmesi üzerine “inovasyon” odaklı dijital öneriler geliştiren ekibe de başkanlık yapan François Muller, eğitmenleri dijital platformda buluşturan bir projeyi yürütüyor.
Muller ile düzenledikleri konferans ve eğitim sisteminde gerçekleştirmeyi düşündükleri yenilikler üzerine bir söyleşi gerçekleştirdik.
Saint Benoît Lisesi'nde yapılan « Dijital Bahar » etkinliğine katılmayı neden tercih ettiniz?
Dijital Bahar etkinliği tanışmak ve bağlantı kurmak için büyük bir fırsat yarattı. İnternet herkese olanaklar sunmakta ama tabi ki olumlu özelliklerinin yanı sıra bazı riskler de taşıyor. 1997 yılından beri interneti her alanda kullanıyorum. 2008 yılından itibaren pedagojik ve eğitim alanlarında da aktif olarak kullanılmaya başlandı.
Nasıl ve hangi şartlar altında dijital olanakları eğitim ve öğretim için faydalı?
Sosyal, profesyonel ve pedagojik alanlarda kesinlikle gerekli olan dijitalleşme eğitim alanında da tam bir devrim yaratmakta. Dijital ortam, fazla kapalı olan okullara sosyalleşme ve profesyonelleşme imkanı veriyor.
Yeni teknolojilerle öğretmenin rolü değişmekte veya gelişmekte midir?
Öğretmen, gelişen yeni teknolojiler sayesinde en iyi materyallerle ve en güncel içeriklerle öğrencilerinin çalışmalarını kolaylaştırıyor. Bu yüzden öğretmen artık aktarıcı olmaktan çok eşlik eden kişi ve notlandırıcı olmaktan çok hazırlayıcı konumda. Öğretmen yeni gelişen teknolojiler sayesinde her türlü paylaşımlarını büyük bir rahatlıkla yapabiliyor. Öğretmen aslında değişmiyor sadece daha hızlı ve daha fazla gelişiyor.
“Okul”un geleceğini nasıl görüyorsunuz?
Eğitim alanında geleceğin bize neler getireceğini şimdiden öngörmek çok zor. Çünkü eğitim sistemini siyasetten ve hükümetlerin eğitim politikalarından bağımsız düşünemeyiz. Ülkeden ülkeye değişen eğitim sistemlerinin kültürel ve tarihsel yapısı ile değerler sisteminde son yıllarda yaşanan hızlı değişim ve Avrupa’yı etkisi altına alan ekonomik kriz “okulun” geleceğini derinden etkileyen faktörlerin başında geliyor.
Son 10 yıldır, eğitim materyalleri ile eğitim kurumlarının iyileştirilmesi yönünde Fransa ve seçilen Avrupa ülkeleri arasında ciddi bir işbirliği konusu. Ancak hükümetler ve yerel yönetimler kadar öğretmenlerin, öğrencilerin ve okulun kendisinin de değişimden yana olması lazım. İnsan faktörü olmadan, sadece politika olarak önerilen değişim önerilerinin hayat bulması, uygulanabilmesi neredeyse imkansız. Öğretenler evet eğitimciler, ancak öğrenen ve başarılı olan öğrenciler. İnsan faktörünü yok sayarak “okul”un geleceğini garanti altına alamayız.
Sizce Fransız eğitim sisteminin en önemli sorunu nedir?
Fransa'daki eğitim sisteminin, her ülkede olduğu gibi kendine özel bir yapısı var. Eğitmen kadrosundan, sınav ve başarı sistemine, tarihinden geleneklerine, politikalarından, organizasyon yapısına kadar yerel özellikler taşıyor. Eğitim sistemimiz evrensel düzeyde çok başarılı öğrenciler yetiştiriyor; özellikle matematik alanında. Ancak diğer ülkelerle karşılaştırdığımızda sistemimizde ciddi eşitsizlikler olduğunu ve sosyal düzlemde dışlayıcı özellikler taşıdığını görüyoruz. Akdeniz ülkeleri ile bu anlamda hemen hemen aynı özellikleri taşıyoruz. Fransa bütünündeki tüm okullarımızın, dolayısıyla da hem öğrenci hem de velilerimizin başarısına odaklanıp farklı sosyal sınıflardan gelen öğrencilerin başarı ve bilgi düzeyleri arasındaki eşitsizlikleri ortadan kaldırmamız gerekiyor. Bu başarının yolu da eğitmenlerin pedagojik formasyonlarında yapılacak iyileştirmelerden, mevcut uygulamaların ve öğrenci beklentilerinin iyi analiz edilmesinden ve dijital eğitim imkanlarından olabildiğince çok yararlanmaktan geçiyor.
Fransa’da uygulamaya koyduğunuz eğitimciler arasındaki bilgi ve deneyim alışverişini sağlamayı amaçlayan “iletişim ağı” projenize kaç okul ve öğretmen katıldı?
Bu iletişim ağının en önemli özelliği organik olması. Başarı için küçük adımlarla başladık. Bugünden yarında büyük değişimler beklemiyoruz. Bu projede önemli olan değişimi sürekli ve canlı tutabilmek. Bir okulun geleneksel eğitim metotlarının yanı sıra dijital eğitim kaynaklarından yararlanmaya geçişi 2 ile 5 yıl içinde tamamlanabiliyor. Dijital eğitimi günümüzde yadsımamız olası değil. Bilgi çağında öğrenciler de, veliler de bilgiye her türlü kaynaktan ulaşabiliyor artık. Başka bir deyişle önceleri gençlerimiz, çocuklarımız okula giderken, şimdi okul onlara gidiyor. Bu nedenle dijital eğitimi klasik eğitim metotları ile entegre etmemiz şart. Bu noktada eğitmenlerimize de çok önemli görevler düşüyor. Dijital kaynakları, eğitim metotlarını, eğitimin yararına kontrollü olarak nasıl kullanabileceklerini çok iyi araştırmalı ve öğrenmeliler. Oluşturduğumuz bu iletişim ağı, eğitmenlerimiz için deneyimlerini, sorunlarını ve çözüm önerilerini birbirleriyle paylaşma zemini oluşturuyor.
Projenin adı Türkçe’de “Nefes Almak” anlamına geliyor. Bugün geldiğimiz noktada 10 bin eğitmen “Nefes Alıyor”. Ancak tüm Fransa genelinde potansiyelimiz olan 1 milyon eğitmeni bu iletişim ağında buluşturmayı hedefliyoruz.
Saint Benoit Fransız Lisesi’nin düzenlediği “Dijital Bahar” etkinliğinde aslında eğitime yönelik sorunlarımızın benzerlikler taşıdığını gördük. Çözüm önerilerimizi, kaynaklarımızı paylaşarak tüm bu sorunlara ortak çözümler bulabiliriz. Bilgiyi paylaştıkça zenginleşiyor, güçleniyoruz.
