Geleceğimize kim yön veriyor? Bizler mi yoksa başkaları mı?

Kendimiz yön veriyorsak, bu karamsarlık niye?


Başkaları yön veriyorsa, niye onlara dur demiyoruz!
Örneğin sınavları ele alalım; kime sorsanız, sistem baştan aşağı yanlış!
Yani bugünkü ÖSYM sisteminde, doğru meslek seçmek neredeyse mümkün değil!
Ama hiçbirimiz sistemi tartışmıyoruz, bu konuda yeni bir yasal düzenlemeye ya da referanduma gitmiyoruz.
Oysa, mutsuzluk konusunda, yanlış meslek seçiminden daha etkili bir argüman yok!..
Doğru tercih?
Gelecek nerede? Üniversitede mi, yoksa hayatın tam da içinde mi?
Son yıllarda cevabı en fazla aranan en önemli sorulardan biri de şu:
Alaylılar mı yoksa mektepliler mi, hayatta daha başarılı oluyor?
Yani okumuşlar mı yoksa okula ara verip hayata atılanlar mı daha başarılı, daha zengin, daha mutlu oluyor!
Sadece ülkemizde değil, dünya geneline baktığımızda, vitrine çıkanlardan pek çoğunun öyle pek de parlak akademik geçmişleri yok!
Ama bu, okumayanlar ya da eğitimini yarıda bırakanlar, hayatta daha başarılı oluyor anlamına gelmemeli.
Evet, okulunu yarıda bırakan çok sayıda başarılı örnek var ama hemen hepsi de gençlerle yaptıkları söyleşilerde, sakın okulunuzu yarım bırakmayın, mutlaka diplomanızı alın uyarısında bulunuyor.
Peki, bu tartışma yeniden niye alevlendi?
Çünkü işsizlik oranının en yüksek olduğu kesim, okumuşlar, yani üniversite mezunları!
Bu da onca yıl niye boşuna dirsek çürüttük sorusunu gündeme getiriyor.
Bir de buna, manşetlerden düşmeyen, zirvedeki yarım eğitimliler eklenince kafalar iyice karışıyor.
İşte bu yüzden, okumuşlarımıza sahip çıkalım, yoksa yükseköğretime olan talep bir düşerse, gençlere eğitimi sevdirmek çok daha zor hale gelebilir...
Eğitimini sonuna kadar tamamlayamayanlar arasında, zirveye çıkanlar var ama peki ya çıkamayanlar?
İşte onlar, keşke okuyabilseydik, kesinlikle bu durumda olmazdık burukluğunu yaşıyorlar...
Sakın siz de bu kervan katılmayın, ileride çok üzülürsünüz. Her şeye rağmen, okumaya devam ama hayattan kopmadan!..

Yazının devamı için tıklayınız