Örneğin, kendine ve yakın çevresine hayrı olmayanın başkasına da olmaz, örneğin başkalarını aydınlattığın kadar dibini de aydınlatmalısın, örneğin kelin merhemi olsa kendine sürer, örneğin yakın uzak demeden paylaşmak güzeldir.
Bu çerçeveden baktığımızda, dünyayı kurtarmaya soyunmak elbette çok güzel ama öncelikle kendimizden ve yakın çevremizden işe koyulmak sanki çok daha güzel. Sokağı temizlemeden mahalleyi, kenti, ülkeyi, dünyayı temiz tutmak mümkün mü?
Eğitime ve geleceğe yönelik yol haritasına gelince: Sizi sizden daha iyi kimse tanıyamaz.
Bilginizi, donanımınızı, ilgi ve yeteneklerinizi, yetkinliklerinizi ve en önemlisi de hayallerinizi sizden daha iyi hiç kimse bilemez.
Bu yüzden, başta aileniz ve öğretmenleriniz olmak üzere herkesten her türlü desteği alın ama son kararı hep siz söyleyin. Çünkü gelecek sizin geleceğiniz! Çünkü hata yapanların pardon deyip geçiştireceği hayat sizin hayatınız!
Eğitim ve istihdam ne kadar örtüşüyor?
Üniversite eğitimi hayat için mi yoksa bilim için mi?
Mezunlar iş bulamıyor, işverenler ise kalifiye eleman sıkıntısı çekiyor.
Bu denklemde bir terslik yok mu?
Üniversitelerimiz kariyer için değil de bilim için eğitim yapıyorsa, dünya bilimine katkı sıralamasında neden o kadar gerideyiz?
Daha da önemlisi mezunların memnuniyetini ve piyasa koşullarını ciddiye alan var mı?
Üniversitelerin varlık nedenleri hep tartışıldı, görünen o ki bundan sonra da sorgulanmaya devam edecek. Çünkü olaya nereden bakarsanız bakın, sonuçlardan memnuniyet oranı giderek düşüyor.
Paydaşlar mutsuz hem de çok mutsuz.
Peki, bu durumu ciddiye alan var mı?
