Nerde O Eski Bayramlar?..

Daha önceki bayramlardan birinde şunu yazmışım:
Nasıl ki eski domateslerin, eski İstanbul’un tadı yoksa, bayramların da tadı tuzu kalmadı.
Büyüdük de o yüzden mi böyle oldu?
Ya da çocukluğumuza mı özlem duyuyoruz?
Hiçbiri değil. 
Modernleşme adı altında giderek artan bir şekilde ortak değerlerimizi kaybediyoruz. 
Oysa bizi biz yapan, farklı kılan o kaybettiğimiz, yozlaştırdığımız değerlerimizdi...
Bozulan ekonomi düzelir, iktidarlar gelir gider, eğitim sistemi revize edilir, işsizlik sona erer, yılan hikâyesine dönen koalisyon hükümeti bile kurulur ama parçalanan değerleri yeniden toparlamak hiç de kolay değil.
İşte bu yüzden, bir an önce, bayramları eski coşkusuna kavuşturmamız gerekiyor. Yoksa bugünleri de mumla arar noktasına geliriz...
Bayram eşittir tatil oldu ama tatiller de eski havasında değil...

Keyfimiz yok


En zengininden en fakirine, en iyi tatil yörelerinde tatil yapanlardan evinde bayramını kutlayana, bayram seyran demeden çalışanlardan yurtdışında gezenlere kadar kiminle konuşsanız, keyfi yerinde değil.
Oysa, eskiden mutlu etmek de, mutlu olmak da çok kolaydı.
Hele ki, çocuklar, bayramlar sanki onlar içindi.
Ne alsanız, ne verseniz, ne söyleSiniz sevinirlerdi.
Şimdi öyle mi?
Keyifsizler sıralamasının en başında onlar var.
Ve, ne yapsanız mutlu olmaları zor sanki!
Bunda sakın eğitim sistemimizin de, bir payı olmasın?..
Öyle ya da böyle, dünü dünde bırakıp, bugüne ve geleceğe bakalım, bayramın keyfini çıkartalım...
Kurban Bayramınızı, en içten dileklerimizle kutlar, her şeyin gönlünüzce gerçekleşmesini dileriz...