Cenaze törenleri, mahşeri kalabalık.
Nereye gitseniz, nereye göz atsanız, hep onlar konuşuluyor.
Keşke onlar için çok daha fazlasını yapabilseydik.
Ailelerine Allah’tan sabır diliyoruz...
Bir yere giderken, sürücü arkadaşlarla uzun uzadıya sohbet eder, yaşadıkları sıkıntıları paylaşmaya ve eğer elimden gelen bir şey varsa, dertlerine derman olmaya çalışırım.
Geçen hafta, tıpkı şehit olan Mehmetçiklerimiz gibi aynı bölgelerde vatan için savaşan ve artık sivil hayata dönen bir arkadaşımızla yol boyunca sohbet ettik.
“Zor günlerdi, geçti, vatan için gerekirse yine giderim” diyordu.
Maaşından biriktirdikleri ve aldığı bir miktar parayla yaşamını sürdürmeye çalışıyordu. Üzüldüm, ezildim, kahroldum.
Ülke ve millet olarak, çok daha fazlasını yapmalıydık.
Çok sayıda sıcak çatışmanın içerisinde olmuş ve hâlâ yaşıyor olmasına şükrediyordu.
Bu çatışmalardan birinde şehit olsaydı, o da manşetlerde olacaktı. Ama şimdi ne varlığından haberdarız ne de yaptıklarından!..
Ne olur, onlara hak ettikleri saygıyı da gösterelim, aldıklarından çok daha fazlasını da verelim, en ufak ihtiyaçları olduğunda da yanı başlarında olalım ve her türlü desteği sağlayalım... Şehit aileleri ve gazilerimiz için ise ne yapılsa azdır!..
