Örneğin yüksek not vermek, kolay sınıf geçirmek, onlar için meslek ya da hobi kursları açma yerine ücretsiz sınavlara hazırlık dershaneleri açmak, üç santim kar yağdığında okulları kapatmak ne kadar doğru?..
Okulun, dolayısıyla eğitimin en temel amaçlarından biri de çocuklarımızı hayata ve geleceğe hazırlamaktır.
Peki, bu kadar kolay takdir, teşekkür olan, bu kadar kolay sınıf geçen öğrenciler, hayata atıldıklarında da aynı rehavete kapılmazlar mı?
Çalışmayanın da rahatlıkla sınıf geçtiği bir sistemde çalışanlar demoralize olmaz mı? Daha da vahimi, çalışanlar da bir süre sonra sırt üstü yatanlar kervanına katılmaz mı?..
Dershaneleri kapattık derken, okul ve belediyelerin de dershaneciliğe soyunmalarına ne demeli?
O yetmedi, çocuklarımızı sınavlardan kurtaracağız söylemleri havada uçuşurken öğretmenlerimizi de bu bataklığa çekmenin amacı nedir?
Şu soruyu samimiyetle kendimize soralım:
Kurslara harcanan onca zamana ve paraya, yaşanan onca eziyete karşın, fazladan tek öğrencimiz istediği bir okula girebiliyor mu, akademik düzey yükseliyor mu, daha da önemlisi çocuklarımız, veliler ve öğretmenlerimiz bu gidişattan memnun mu?..
Daha önce de defalarca yazdık!
Sınavlar için harcanan zaman, para ve heyecan, öğrencileri değersizleştirmenin ötesinde bir işe yaramayan çoktan seçmeli testler yerine, çocuklarımıza ilgi, yetenek ve hayalleri doğrultusunda hayata dönük yetkinlikler kazandırsak daha iyi olmaz mı?
Sınavlarda istediği ilk üç tercihinden birine giremeyen öğrenci için o üç yıllık hazırlık döneminin hiçbir kazanımı olmuyor. Üstüne üstlük derin hayal kırıklıkları ve kırgınlıklar yaşanıyor.
Oysa sınavların ötesinde hiçbir işe yaramayan o yoğunlaştırılmış kurslar yerine istihdam odaklı mesleki yetkinlikler ya da hobiler kazandıran uygulamalı eğitim merkezlerine yönelsek emin olun gelecek için çok daha büyük bir yatırım olur.
Geriye ne kalıyor?
Sınav ve diploma odaklı ezberci eğitimden geriye ne kalıyor?
Bu soruyu ısrarlarla sormaya devam edelim ki günü kurtarmaya yönelik bu umut tacirliğine son verilsin.
Cumhurbaşkanı Erdoğan 20 yıldır, ”Sınavları azaltın. Çocuklarımız çocukluğunu yaşasın” diyor.
O bile kendi atadığı isimlere bunu anlatamadı.
Yani tek başına olmuyor.
İktidarıyla muhalefetiyle, öğretmeniyle velisiyle, sivil toplum örgütleri ve medyasıyla hep birlikte hareket etmeyiz ki gerisi gelsin. Yoksa mutlu sona ulaşamayız!..
