DÜNYA KADINLAR GÜNÜ

Bende kadın olarak annemi, eşimi, kız kardeşlerimi ve tüm kadınları severim. Onlar bizim her şeyimizdir. Bizi doğuran, büyüten, arkadaşlık eden, eş olan, sevgi timsali olan onlardır. Ancak; Anneler Günü, Babalar Günü, Sevgililer Günü, Dünya Kadınlar Günü,……….vb. bitmez. Niye bitmez? Neden bitmez? Kimler bitmesini istemez? Biterse ne olur? Hiç düşündünüz mü?

Tüm bu kavramların iyi yönleri olduğu gibi aslında tüketimi kamçılayan birer uygulamalardır. O günlerde çocuk annesine, eş eşine, sevgili sevgilisine bir şeyler alma, bir şeyler sunma zorunluluğunda hisseder kendisini. Bor eder, harç eder bir şeyler alır ya da verir. Böylelikle hem bu günleri kutlayarak kendisini ve karşısındakini mutlu eder. Hem de tüketerek kapitalizmin bir kuralını daha yerine getirmiş olur.

Bu sözlerim bu günleri mana ve ehemmiyetinden çıkaran, abartan, görgüsüz, zevksiz kişileredir. Yoksa çam sakızı çoban armağanı bir hediye alan, eşine bir demet çiçek veren, eşini, annesini, babasını arayan soran, onların gönlünü hoş edenlere değildir.

Çok eşliliği savunan, kadını ikinci sınıf vatandaş olarak gören, çocuk yaştaki kızlarla evliliği doğruluğunu ileri süren, yalandan kadının sırtını sıvazlayıp onu köle gibi kullananlara söylenmiş sözlerdir bunlar.
Kadınlarımız bu gerçeği göz ardı etmeden, bulundukları toplumu, gelir düzeylerini, abartmadan, ayakları yere basarak Dünya Kadınlar Gününü kutlamalı. Bu ve buna benzer iyi düşünülmüş ve iyi niyetlerle uygulandığında sosyal ve kültürel yönde olduğu gibi duygusal yönden de yararlı olacağına inananlardanım.

Bu duygu ve düşünceler içerisinde tüm kadınları Dünya Kadınlar Gününü kutluyorum.