Sonra pedagojik kitaplar, kurslar, özel dersler, dershaneler vs. çabalar durumu kurtarmaya yetmiyor çoğu zaman.
Hiç düşündük mü neden bu kadar çok başarısız öğrencimiz var? Sınıfların genel itibarıyla yüzde sekseni başarısız oluyor. Her ne kadar çocuğumuzu özene bezene yetirsek de kalabalığa karışınca ortalama davranışlar göstermeye başlıyor. Demek oluyor ki toplum olarak eğitimde bir zaafımız var. Kültürel bir çalışma gerekiyor. Çalışmaktan çok tembellik kültürü var ne yazık ki…
Bu konuda neler yapılabilir? Üniversitelerimiz ve akademisyenlerimiz ciddi anlamda araştırmalar yapmalı…
Durup hatayı nerede yaptığımızı düşününce; eğitim işini milletçe yerleşmiş kültür disipliniyle değil de sosyal medya, film, magazin ve tüketim kültürüyle yaptığımızı anlamak zor olmasa gerek...
Yani eğitim bir kültür işidir. Sadece okulda değil sosyal hayatın içinde yaşam boyu verilebilmelidir. Şu sıralar eksikliğini derin şekilde hissediyoruz. Ancak yine de bugünkü koşullar kültürel değerleri hızlı bir şekilde dejenere ettiği kadar fırsatlara sunuyor.
Pedagojik açıdan rasyonel ve reel gerçeklikleri kültürel kodlara işleyip yaşam tarzı ve kültür öğesi haline getirmek de mümkün. Yukarıda sözünü ettiğimiz medya, magazin kültürü yerine değerler kültürünü geliştirmeyi denesek sosyal medya bile geçmişte mahalle kültüründe olduğu gibi daha sıcak bir ilişki ve kültürel paylaşım ve yaşam alanı olabilir.
