Instagram mı suçlu yoksa kendimizi oraya hapseden bizler mi?

“Olduğunu düşünmek”. Bu tabiri de kızımdan öğrendim. Birine kızdığınızda, kötü söz söylemek yerine, öyle olduğunu düşünüyorum ifadesi, bir nebze de olsa hafifletici sebebe giriyormuş. Ben de Instagram’a, “tam bir baş belası” diyeceğime “instagramın tam bir baş belası olduğunu düşünüyorum” ifadesini kullanıyorum.

Neden mi baş belası olduğunu düşünüyorum. Açıklayayım.

Öncelikle en kıymetli şeyimizi elimizden aldı bu program: Zamanımızı. Aşağıya doğru kaydırdığımız görseller ve videolar yer çekiminin de etkisiyle bir sürü zamanımızı alıp götürüyor bizden. Bunun yerine kitap okusak ve sayfaları aşağı doğru değil de sağdan sola doğru kaydırsak zamanın daha verimli ve daha yavaş akmasını sağlamaz mıyız?

Tüketim olgusunun ekmeğine yağ süren bundan güçlü bir araç gelmedi sanırım dünyaya. Eskiden televizyon için diyorlardı. Televizyonun gözünü seveyim, hiç değilse televizyonları maaile seyredebiliyorduk. Beraber ağlıyor beraber gülüyorduk. Birlikte bilgileniyorduk. Instagram bu güzelliğimizi elimizden aldı. Herkesin bir televizyonu var şimdi elinde. Herkes kendi küçük ekranlarına çekilmiş.

Dert bununla da bitse gam yemeyeceğim. Şimdi insanlar sırf Instagram’da kendini var edebilmek için o yer senin bu yer benim, o ülke senin şu kıta benim, o restaurant senin bu hotel benim geziyorlar. Instagramda sörf yapanlar da onlara özenip kendi canlarını sıkıyor, bu sefer onlar da gereksiz yere gezmek istiyor. Halbuki ben oturduğum koltukta hiç kalabalığa girmeden saçma sapan paralar da harcamadan, ellerimin arasına aldığım kitaplarla dünyayı köşe bucak geziyorum. İç huzurum da cabası.

Hadi dünyayı geçelim de, ülkemizin yaşadığı ekonomik sıkıntılar nedeniyle, kendimize daha çok çeki düzen verecekken, daha tutumlu yaşamamız gerekirken, insanlar ceplerinde olmayan paralarla, bankadan çektikleri kredilerle tatile gidiyorlar. Neymiş efendim, yanık tenleriyle bilmem nereyi de arka fon yaparak görsel paylaşıp “sözde mutlu” olduklarını tüm çevresine duyuracaklar. Bari az biraz nazara falan inansanız da göze gelirim diye paylaşmasanız. Gözüyle uçak düşürecek nice insan tanırım. Ondan sonra 1 haftalık tatil için çektikleri kredileri 9 ayda ödüyorlar. Neymiş efendim, biz tatile gittik ve bunu da Instagram’da paylaştık. Instagramda kendimizi “sözde mutlu” göstereceğiz diye bütün bu çabayı gerçek mutluluğumuza versek çok daha huzurlu olacağız.

Etmeyin eylemeyin, ömrünüzü boş yere heba etmeyin. Zamanımız çok kısıtlı ve değerli. Kimse size neden kitap okuyarak vaktini boşa harcıyorsun diye kızmayacak. Ne yapın edin, kitap okuma alışkanlığını bir an önce kazanın. Yoksa mezarlıklar Instagram güzelleriyle ve yakışıklılarıyla dolup taşmaya devam edecek.

Aslında düşünüyorum da suçu Instagrama atmak ne kadar doğru! Sonuçta herkes o mecrada değil. O mecrada olsa bile vakitlerinin çoğunu orada geçirmiyor. Faydalı yanları da var mutlaka; ama bunu kötüye kullanma eğilimi her şeyde olduğu gibi burada da karşımıza çıkıyor. İyisi mi siz Instagramı kullanacaksanız kararında kullanın.