Mustafa Kemal Atatürk’ün yaşamı boyunca her fırsatta dile getirmekle kalmayıp, hayata da geçirdiği “Toplumların uygarlık düzeyi öğretmene verdiği değerle ölçülür.” sözü bugün bir kez daha kulaklarda çınlayacak.
Öğretmenlerimiz ne kadar değerliyse, güçlüyse, saygınsa, çocuklarımız, velilerimiz, ülkemiz de o denli mutludur.
Dünyasının neresinde olursanız olun öğretmeni, öğretmenliği hiç ama hiç kimse hafife almaz, almamalı ve saygınlığına zerre kadar zarar vermemelidir.
Çünkü o mesleklerin en kutsalıdır.
Çünkü onlar ailemizden sonra üzerimizde en derin iz bırakanlardır.
Bir çocuğun yaşamı boyunca karşısına çıkacak en büyük şans, onu keşfedecek bir öğretmendir.
“Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum”,
“İlim Çin’de de olsa gidip alınız”,
“Hiç okuyan ile okumayan bir olur mu” ile yoğrulmuş bir kültürden ve inanç sisteminden geliyoruz.
Bu yüzdendir ki öğretmenlerimizin kalbimizde ve başımızın üzerinde her daim yerleri vardır…
Onlar geleceğin mimarlarıdır.
Onlar ne kadar mutlu, donanımlı, liyakatli, erdemli olurlarsa, geleceğimiz o denli güçlü olur.
Şimdi bu çerçevede yaşanan mülakat krizine, verilen kadro sayısına, eğitim ile hiç alakası olmayanların da sınıfa girdiği ve üç kuruş paraya adeta köle gibi çalıştırıldıkları ücretli öğretmenlik sistemine, öğretmenler odasındaki çeşit çeşit öğretmenliğe, formasyona ve her köşe başına açılan eğitim faaliyetlerine ve şişirilen kontenjanlara, dünya ölçeğinde kıyaslandığında yerlerde sünen maaşlara, KPSS zulmüne ve tüm öğretmenlerimizin kenetlenmesine acı bir şekilde neden olan ve cinayete kadar varan şiddete bir kez daha göz atalım.
Tüm ön yargılarımızı bir kenara bırakıp Nerede hata yapıyoruz?”, “Bu noktaya bir günde mi gelindi yoksa yaşananların bir sorucu muydu?”sorularına hep birlikte cevap arayalım…
Bir öğretmenin öğrenciye bakışını, şefkatini, toleransını, sabrını, empatisini, sızlayan vicdanını, kırılan kalpleri tamirini ve en önemlisi de dışarıdaki sorunları nedeniyle kendini derse veremeyen öğrencisini derse döndürmek için verdiği çabayı nala görmedik ve anlamadık ki yıllar boyu aldıkları eğitimi, çabayı gözardı edip çareyi başka yerlerde arıyoruz…
Öğretmene saygı, ülkemize, çocuğumuza, geleceğe ve en önemlisi de bizi biz yapan değerlere saygıdır.
Ne olur bunda kusur etmeyelim.
Eli öpülecek öğretmenlerimiz katledilme noktasına gelindiyse nerede hata yaptık sorusuna, diğer tüm şapkalarımızı çıkartıp vicdanımızla cevap aramalıyız.
İyi ki varsınız ve başımızın tacı, gönüllerimizin kahramanı olarak var olmaya hep devam edeceksiniz...
