Çocukluğumdan beri duyduğum en içime işlemiş cümle. Ve doğru, ben 39 yaşında ilk defa güzel ülkem sayesinde yeni bir şey daha öğrendim.
“Omerta Kararı”!
Ağırlıklı mafya dilinde kullanılan “Görmedim, duymadım, bilmiyorum. Kesinlikle konuşmayacaksın, konuşursan sen de bu toplumun dışına itilirsin” anlamına geliyormuş.
Evet, ben tam 39 yaşında ilk kez bunu duydum ve maalesef öğrendim. Yeni bir şey öğrendiğim için üzüleceğimi söyleseler şaşırırdım. Ama olabiliyormuş çünkü öğrenmenin yaşı yokmuş.
Peki bunu neden öğrendim? Hatta hep birlikte öğrendik. Belki de esas sormamız gereken soru bu.
Öğrendik çünkü neredeyse 25 gündür tam 8 yaşında ve bundan birkaç gün önce eğitim hayatına devam etmesi gereken bir kız çocuğu öldürüldü ve hala katili bulunamadı. Ya da bulunmak istenmedi. Bu soruyu sormak dahi istemiyorum. Büyük bir hayret, zaman zaman utanç ve öfke ile izliyorum olup bitenleri Amerika sınırlarında. Her sabah ilk işim televizyonu açmak.
Peki Narin ne zaman öldü?
Söyleyeyim. İçim acıyarak söyleyeyim.
Narin eğitim öldüğünde öldü aslında.
Çünkü yıllardır, aslında her şeyi, en çok da eğitimi öldürüyoruz. Çocukları yarış atına çevirirken, ezber sistemiyle beyinlerini yorarken, rekabeti iyiliğin önüne geçiren bir sisteme imza atmışken, sınav saati ekleyip kaldırmakla meşgulken, imam hatipler ve laik eğitim kavgası yaparken, eğitimi 7 yaşından 6 yaşına çekerken, dünya saati uygulamasını kaldırıp çocukları sabahın karanlığında okula yollarken, din ve devlet işlerini birbirine karıştırırken öldü Narin. Çocukları eğitirken onlardan önce ve belki de en çok onlar kadar aileleri de eğitmemiz gerektiğini unuttuğumuzda öldü.
Çünkü biz, unuttuk. Eğitimin her şeyden önce ruh sağlığında başladığını, iyilikte hayat bulduğunu ve var oluşun ön koşulunun hayatta kalan bireyler olduğunu unuttuğumuzda öldü eğitim. Bakanlıklarda iyi bir eğitimin ön koşulunun iyi aileler, iyi çocuklar olduğu unutulduğunda ve her şey akademik başarıya endekslendiğinde öldü. Para ile eğitim alma hakkı temel eğitim hakkının önüne geçtiğinde, her geçen gün artan eğitim fiyatları makul kabul edildiğinde, başı açık ya da kapalı bir öğrencinin eğitim hakkı kavgası yapılırken öldü. Biz unuttuğumuzda öldü eğitim.
Ve işte o gün, Narin ve Narin gibi pek çok güzel çocuğun eğitim ışığı da öldü.
Şimdi eğer, ivedilikle uyanmazsak, daha çok ağlayacağız.
Eğitim ölmeyi hak etmiyor. Çocuklar ölmeyi kesinlikle hak etmiyor.
Özür dileriz Narin. Unuttuğumuz ve unutulmasına izin verdiğimiz her şey için senden özür dileriz.
Narin Güran anısına sevgiyle…
