Eleştirinin dozu ve sınırları?..

Daha da önemlisi, eleştiriye karşı ne kadar tahammüllüyüz?

Medya okur-yazarlığı konusunda uzman isimlerden biri olan Amerikalı Chris Sperry, bir dizi konferans vermek için ülkemizde bulunuyor.


Boğaziçi, Kadir Has ve İbn Haldun üniversitelerinde öğrencilerle sohbet edecekmiş!

Eleştiriyi seven, olması gerektiğine inanan ve yapıcı eleştirilerin, şakşakçılıktan çok daha yararlı olduğunu savunan biri olarak, kendisiyle keyifli bir yemek yedik.

Sperry, yaptığı işin zorluğunu anlatırken, özellikle şu örneği verdi.

Arap-İsrail sorununa yönelik bir müzakere açtım ve 7 sayfalık bir metin hazırladım.

Bir öğrencim geldi, 19 noktada İsrail karşıtı olduğumu düşündüğünü söyledi. İyice araştırıp, bir kez daha okumasını söyledim. Bu kez 26 noktada Arap karşıtı olduğuma yönelik tespitlerde bulunmuş!..

Eleştirel düşünce böyle bir şey, nereden baktığınıza göre değişmemesi gerekir. Peki, bunu hangi yaşlarda ve nasıl yapmamız gerekiyor?

Amerikalı uzman, eleştirel düşünce altyapısı ne kadar erken oluşturulursa, o kadar sağlam olacağını söylüyor ve ilkokulda başlamasının doğru olacağını vurguluyor!

Peki, yalan haber ya da yanlış düşüncelerden nasıl korunulur? Çok daha önemlisi, her konu tartışılabilir mi?

Bu konuda çok net:

Sınırsız özgürlük olmalı ama bir yere kadar? Örneğin, ben sınıfımda Nazilere söz hakkı tanımam!..

Demokrasi nedir?

İşte bu söyleşiden önemli satır başları:

- Demokrasi, zor konuların aynı masa etrafında samimi bir şekilde tartışılmasıdır.

- Küresel anlamda zor sorular soracak öğrenciler yetiştirmeye çalışıyoruz.

- Sınıf içerisinde öğretmen ve öğrencinin rolleri artık değişmelidir. Etkileşim daha etkin olmalıdır. Benim rolüm, müzakere sürecini kolaylaştırmaktır.

- Öğrencileri, ön yargılardan uzak bir şekilde soru sormaya teşvik etmeliyiz. Yaş büyüdükçe, ön yargılar artıyor!

- Özgürlüğün sınırlarını, dünyanın her yerinde, halklar kendileri belirler.

Yazının devamı için tıklayınız