Ülkemizde eğitimin o kadar derin ve aynı zamanda başka bir bakış açısıyla gereksiz sorunları var ki hiçbir eğitimcinin gündeminde ne yapay zeka ne eğitim öğretim yöntemleri var. Ekonomik sorunlar ülke insanını kasıp kavururken zaten ekonomik koşullarda en son sıralarda yer alan eğitim paydaşları iyice dibe doğru itildi. Yazılarımızda tüm bu sorunlara elimizden geldiğince yer vermeye çalışıyoruz ancak gündem o kadar yoğun ki her gün yazı yazsak sorunları dile getirmeye yetmeyecek.
Ülkedeki ekonomik kriz belirli iktisadi politikaların sonucu olarak karşımızda dururken bir de hiç konuşulmaması dahi gereken uygulamalarla gündemimiz gereksiz yere meşgul ediliyor. Sınıfta maket tabut, yayınlardaki uygunsuz içerikler, cumhuriyet karşıtlarının mezarını ziyaret gibi başlıklar ilk akla gelenler. Tamamının ve daha fazlasının nedeni iş bilmeyen yöneticiler, cehalet ve maalesef ihanet!
Biz bu saçma gündemlerle oyalanırken dünyanın farklı yerlerinde yapay zekânın hem eğitim içeriklerine hem de uygulamada sınıf içine katılması planlanıyor. Ya da eğitimin 'Sağlığımız' üzerine etkileri araştırılıyor. Bugün yazımda geçtiğimiz Ocak ayında 'Lancet Halk Sağlığı Dergisinde' yayınlanan 'Eğitim Almanın Sağlığa Etkisi' konulu bir araştırmayı sizlere aktarmak istiyorum.
'Yeni bir araştırma, her yıl eğitim almanın ölüm riskini yaklaşık yüzde 2 oranında azaltabildiğini ortaya çıkardı. Bu arada herhangi bir eğitim almamak, sağlığınız için çok fazla alkol almak veya 10 yıl boyunca yılda 10 sigara içmek kadar zararlıdır. Bu, eğitim ve ölüm oranı arasındaki ilişkiyi ölçmeyi amaçlayan bir meta-analize dünya genelinden 603 araştırma dahil edildi'.
Norveç Bilim Üniversitesi'nin ortak yazarı ve başkanı Dr. Terje Andreas Eikemo, "Eğitim, yalnızca sağlığa olan faydaları nedeniyle değil, aynı zamanda bu faydanın büyüklüğünü ölçebilmek de önemli bir gelişme" dedi. ve Teknoloji (NTNU) Küresel Sağlık Eşitsizlikleri Araştırma Merkezi'nden yapılan açıklamada ise;
İlkokulu bitirenlerin ölüm riski ortalama yüzde 13 daha düşükken, ortaokulu bitirenlerin (12 yıllık eğitimle) ölüm riski tamamlamayanlara göre yüzde 25 daha düşüktü.
18 yıllık eğitime sahip kişilerde ölüm riskinde yüzde 34'lük bir azalma görüldü.
Washington Üniversitesi Sağlık Ölçümleri Enstitüsü'nde ortak yazar ve araştırmacı olan Claire Henson, "Eğitim açığını kapatmak, ölüm oranı açığını kapatmak anlamına gelir ve uluslararası kararlılığın yardımıyla yoksulluk ve önlenebilir ölümler döngüsünü kesmemiz gerekiyor" dedi. “Ölüm oranlarındaki eşitsizlikleri azaltmak için insanların eğitim alma fırsatlarını destekleyen alanlara yatırım yapmak önemlidir. Bunun tüm ülkelerde halk sağlığı üzerinde olumlu bir etkisi olabilir."
Çocukların 3 yaşında kaydolduğu Fransa ve Macaristan'dan çocuklara 7 yaşında başlayan Hırvatistan ve Estonya'ya kadar uzanan AB ülkelerinde eğitim zorunludur.
Avrupa Eğitim ve Kültür Yürütme Ajansı'nın rakamlarına göre, blokta en uzun zorunlu eğitim süresi Fransa, Belçika ve Almanya'da bulunuyor.
Bu hafta yayınlanan meta-analize dahil edilen çalışmaların çoğu yüksek gelirli bölgelerdendi; yazarlar, dünyada okula erişimin düşük olduğu bölgelerden daha fazla araştırma yapılması çağrısında bulunuyordu.
Görüldüğü gibi eğitim ve insan sağlığı arasında olumlu bir bağ var. Yani insanlar eğitim aldıkça sağlıklarına da aynı zamanda katkı sağlıyorlar. Bu eğitimi sadece okul süreci olarak değerlendirmek yanlış olur. Her yaşta insan örneğin kişisel gelişim ya da hobi edinmek üzere alınan eğitimlerle hem kendilerini geliştiriyor hem de zihinsel olarak formda kalıyor. Eğitimle yoğrulan bir ömürde zaten kötü alışkanlıklara yer olmayacağı için bunun genel sağlığımıza olumlu yansıyacağı ortada.
Tabi burada eğitimin sürekliliği kadar doğru ve verimli olması da bir o kadar önem arz ediyor. Bunun yolu da bilimsel, akılcı bir eğitim modelinden geçiyor. Daha detaylı bilgi almak isteyenler için araştırmanın linkini de paylaşıyorum.
Herkese iyi bir hafta dilerken 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını kutluyor varlığımızı borçlu olduğumuz büyük Atatürk'ü rahmet ve saygıyla anıyorum. İyi bir hafta dileklerimle.
Kaynak: https://www.thelancet.com/journals/lanpub/article/PIIS2468-2667(23)00306-7/fulltext#seccestitle10
