Yeni öğretim yılına hazırlanırken öncelikli hedefimiz ne? Üretim odaklı bir eğitim mi yoksa diplomalı sayısını artırmaya yönelik eğitime devam mı? Bu konudaki stratejimizi belirlemeden atacağımız her adım yanıltıcı olacaktır!..
Dünya değişiyor, eğitim yerinde sayıyor. Hatta geriye gidiyor.
Daha da vahimi yama atacak yer kalmayan bu elbise artık öğrencilere dar geliyor!
70, 80 yıl önceki müfredat programları ve bölümler, günümüz öğrencilerinin ilgisini çekmiyor! Öğrenmeye olan tutku her geçen gün daha da azalıyor.
Yeni müfredat programı da bu konuda yeni bir şey getirmiyor.
Hedef, daha çok diploma ve bol kazançlı bir iş ama o da aslanın ağzında!..
Eğitimin, akıl ve bilimi referans alan, pedagojik yöntemlerden asla vazgeçmeyen, öğretim kurumlarını da laboratuvar olarak kullanarak günümüz ve özellikle de geleceğe yönelik olarak sil baştan yeniden dizayn edilmesi gerekiyor.
Fabrika ayarlarından yani bizi biz yapan milli, manevi ve insani değerlerimizden asla taviz vermeden değişerek, gelişerek, sorgulayarak yola devam etmeliyiz.
Sesli düşünmeye devam edelim.
İlk sorumuz “4+4+4’e devam mı yoksa bir an önce değişmeli mi?”
ikinci sorumuz “Eğitim sistemiyle sürekli olarak oynanmaya devam mı edilmeli, ezber bozacak yeni arayışlar içerisine mi girilmemeli yoksa aynen mi kalma mı?
Üçüncü sorumuz “Köy okulları ve üretim odaklı meslek liseleri ne oldu?”
Dördüncü sorumuz “Sınıf tekrarında son durum ne? Kalanlar kaldı mı, yeni bir açılım getirilecek mi, üniversiteyi kazanıp da mezun olmayanlara yeni bir şans tanınacak mı?”
Beşinci sorumuz “Herkes üniversite okumak zorunda mı?”
Altıncı sorumuz “Anaokulundan üniversiteye, yeni öğretim yılı için içinize sinen bir öğretim kurumu bulabildiniz mi?”
Yedinci sorumuz da “Diplomalarınız bir işe yarıyor mu?..”
Doğru sorular sormadan, doğru cevaplar da bulamayız, doğru yol haritası da çizemeyiz!..
Peki bunu yapmaya ve hatalarımızla yüzleşmeye hazır mıyız? Yoksa yeni öğretim yılına yönelik gündemimiz çok daha farklı mı?..
Örneğin tartışmalı konular yaratarak asıl meseleleri unutturmaya mı çalışıyoruz?
Zaman, kabahatli arama ya da hatalar zincirine yenilerini ekleme zamanı değil çözüm zamanı.
Bunu da ancak hep birlikte başarabiliriz,
Çocuklarımın ve ülkemizin geleceği için hepimizin samimiyet testinden geçeceği bir döneme giriyoruz.
Haydi hayırlısı…
