Karne, Her Şey Değil!

 Çünkü, karnelerin de eski tadı kalmadı. Sınıfta kalmak adeta imkansız hale geldi. 6, 7 zayıfı olan bile sınıf geçiyor. Ama bu durum, karnesinde zayıf olanları haklı ya da başarılı yapmaz!
 
Peki hiç mi bir şey yapmayacağız? Elbette yapılacak çok şey var.
Öncelikle de öyle ya da böyle, iyi bir karne getirmelerinin gerekliliğine inanmalarını sağlamalıyız.
İkinci önemli nokta ise disiplinli bir yaşamın, başta eğitim olmak üzere gelecek için olmazsa olmaz olduğunu kafalarına sokmalıyız.
Bunu da dayatmayla değil, hayattan örnekler vererek yapmalıyız.
“Peki, ya yine de değişmezlerse, bildiklerini okumaya devam ederlerse, ne yapacağız?” diye yakındığınızı duyar gibi oluyorum.
İşte bu noktada da sabır, sabır, daha çok sabır diyoruz.
Çünkü zaman içerisinde mutlaka değişecek ve doğruyu bulacaklardır.
Eğitim sistemimizin dayatmacı ve hayatın gerçeklerinden çok uzak olduğunu hepimiz biliyoruz.
Öğrendikleri, daha doğrusu ezberledikleri bilgileri üç gün sonra unutacaklarını da. O halde bu kadar telaş niye?..
Doğru olan ne?
Hangimiz, çocuklarımız karşımıza geçip de, “Peki, ezberlediğim onca formül, tarih ya da metinler benim ne işime yarayacak?” dediğinde, onlara uzun uzadıya bunun gerekçelerini anlatabiliyoruz?
Onları anlamak için ne olur ara sıra ders kitaplarına bir göz atın.
İşte o zaman, konuya bakış açınızda eminim ki çok önemli farklılıklar olacaktır.
Eğer ortada bir başarısızlık varsa, tek suçlu onlar mı?
Ya da bu karnedeki başarısızlık, gerçek başarısızlık mı?
Sınavları bir gösterge olarak ele alacak olursak, yüz binlerce öğretmenin yarın hemen görevi bırakması gerekir.
Eğer lise mezunları YGS’de 40 fen sorusundan sadece 2.5’unu yapıyor ve YÖK de  kalite olarak 120 soruda 20 net barajı getiriyorsa,   bunun kabahatlisi sadece öğrenciler değil, başta onları mezun eden öğretmenler olmak üzere hepimiz.
Siz siz olun, karnedeki notları değerlendirirken, sadece öğrencilerin performansına değil, sistemin bütününe bakın.
Ve zayıflar kadar başarılı olunan dersleri de görün…