Okullarda öğretilen bilgilerin yaşamda bir karşılığı var mı? Günde 500 test çözen öğrenciler, karnını doyurmak için iki yumurta kırabiliyor mu? Her şeyden biraz öğrenmek mi daha iyi yoksa bir şeyi çok iyi öğrenmek mi? Çok bilgi, çok diploma işe yarıyor mu?
Pek çok alanda olduğu gibi eğitimde de vitrine oynuyoruz.
Özellikle de pahalı kolejlerde.
Vitrin gösterişli olsun gerisi önemli değil.
Milyonlarca öğrenim ücreti ödeyip bir de dersaneye, özel derse gitmek neyin nesi?
Ne kadarı dil öğreniyor, ne kadarı mezun olduğunda hemen iş buluyor, ne kadarı ayda kaç lira maaş alıyor?..
Beynimiz de midemiz gibi, ne kadar çok bilgi, o kadar iyi diyemeyiz.
Yediğiniz her yemek gibi aldığınız her bilginin de bir dozu ve hazım süresi var.
Beynimiz daha onu algılamadan, analiz ve sentez süreçlerinden geçirmeden, artılarını eksilerin sorgulamadan, kıyaslamadan üzerine yeni bir bilgi bombardımanı yaparsanız, bırakın eski bilgileri, yenilerini de hafızasına kaydetmez!
Yeni müfredatta ders çeşitliliği, ders yükü ve içerikler, umarız hem olabildiğince öğrenci kapasitesinin kaldırabileceği ölçülerde olur hem de “bu kadarı da yeter” mantığı ile geçiştirilmez.
Nelerin verildiğinden çok ne kadarının hayatta bir karşılığı var ve daha da önemlisi, ne kadarı yaşam tarzına dönüşüyor ona bakmak gerekir...
Tıpkı yağan yağmurun ne kadarının toplanabildiği gibi.
Yağmur ne kadar yağarsa yağsın eğer iyi değerlendiremiyorsanız, yaz aylarında susuzluk kaçınılmazdır!
Bilgi de yağmur gibi berekettir.
Yeter ki kişinin yaşam kalitesini artırabilir ve sürdürülebilir olsun...
Envai çeşidin bulunduğu açık büfelerde nasıl ki iz bırakan tatlar yakalanamıyorsa, bilgi bombardımanı altındaki eğitim sistemlerinde de ilgi, yetenek ve beceriler yeterince geliştirilemiyor. Çoğu zaman bilgi hamallığın ötesine geçilemiyor...
