Büyük sevgiler gidince büyük sessizlikler olur, çünkü hiçbir dil özlemi anlatacak kadar güçlü değildir. O yüzden sessiz kalmak ister insan...
Miniklerin ikinci eğitim dönemlerine başladıkları böyle bir günde yeniden yazmak sanıyorum en güzeli...
İlkokula ait hatırladığım bir kare var gözümde. “Sizin kızınız asla okuyamaz, okursa ben bu mesleği bırakırım!” diyen bir ilkokul sınıf öğretmeni... Sanıyorum o yüzden 31 yaşında doktora bitirdim ve hala eğitim sektöründe varlık gösteriyorum.
Olduğum insanın en önemli ışık kaynağı annemdi. Çünkü bir çocuk kalbi, aslında her şeyi başarabilecek kadar temiz ve parlak bir ışıkla, bir o kadar da büyük bir ruh gücüyle dünyaya gelir. O çocuktan geriye hayata ne kalacağı, ailesinin ona ne kadar inandığına çok bağlıdır. Çünkü çocuklar, siz onlara inandıkça başarılarıyla mutlu olmayı öğrenirler... Çünkü çocuklar siz onlara inandıkça, başarıyı bir rütbe olarak değil, mutlu olabilecekleri bir hayat geçidi olarak algılarlar. Çünkü çocuklar, siz onlara inandıkça olabilecekleri insanı bu dünyanın sistemine hapsetmek yerine, o sistemin içinde var etme cesaretine kavuşurlar.
Bugünkü eğitim sisteminin gün geçtikçe daha fazla rekabet ortamına dönüştürüldüğü bir düzende, belki de eğitimin en önemli parçası bir çocuğa hayallerinin peşinden gitmesini öğretebilmek, ona o yolda koşulsuzca destek olabilmektir. Çok klişe gelicek biliyorum... Belki içinizden bazıları diyecek ki, “Dünya öyle değil, sen ne diyorsun?”
Hayır, dünya tam olarak biz ondan ne yaratırsak o şekilde var oluyor aslında... Bugün çocuklara matematiği öğretirken, hayatlarını mutlulukla çarpmayı öğretir gibi öğretmek zamanıdır.
Bugün çocuklara Türkçe’yi uzun bir cümlenin satır aralarına virgüllerle sevgi, inanç, umut, hayal serpiştirir gibi öğretmek zamanıdır.
Bugün çocuklara İngilizce’yi, aynı dili konuşanların değil aynı duyguları paylaşanların anlaşabildiğini öğretir gibi öğretmek zamanıdır.
Bugün çocuklara kimyayı iki ruhun birlikte uyumla nefes alışının bu dünyayı nasıl aydınlattığının gücünü anlatır gibi öğretmek zamanıdır.
Bugün çocuklara tarihi anıların parlaklığında örülen bir geleceğin gücünü anlatır gibi, coğrafyayıysa, içinde oldukları her yeri kendi kalplerinin sıcacık iklimine boyayacak güçte olduklarını anlatır gibi öğretmek zamanıdır.
Ancak o zaman, okul onlar için sabah uyanıp gittikleri sıkıcı bir ders mekanından önce, kendi yaşamlarına açılacak heyecan verici bir kapı olur.
Bir çocuktan ne yaratıcağınız, öğretmenler kadar anne babaların da en büyük gücüdür çünkü.
Ve bizim bugün bu ülkede güzel çocuklara çok ihtiyacımız var! Mutluluk, sevgi ve başarı dolu bir dönem dileğiyle...
