Siz hiç ölüme uyandınız mı?
Biz uyandık dostlar! Hem de gelecek planları yaparken. Uzun uzun hayaller kurarken. Hem de ölümü hiç düşünmezken…
Çocuklarımızın mürüvvetini görecektik! Onların başarıları ile, gururlanacaktık!..
Oysa, ölüm sessiz gelirdi. Kimseye haber vermezdi, sesini duyurmazdı. Ama bu sefer öyle olmadı. Kim böyle kızdırdı bu Azrail'i? Öyle bağıra bağıra geldi ki! Yeri göğü yırta yırta, Sağır sultan bile duydu bu ölümün sesini! Anlaşılan, Azrail bu sefer sadece ruhumuzu almayacaktı. Hayallerimizi, umutlarımızı, yarınlarımızı da almaya kararlıydı. O kadar çok kızmıştı ki; Gözümüzdeki son damla yaşı bile aldı! Siz hiç ölüme uyandınız mı? Biz uyandık ve uyandığımıza utanır olduk! Ve bir daha da uyuyamadık!
Gönül Tamircisi Bülent Durna 22.02.2023 Saat 9.30 diyor ve adeta duygularımıza tercümanı oluyor şairimiz. Acının tarifi imkansız, hayaller yok artık. Muhteşem çocuklar yetişirken ev, aile, ocak sönmüş, ruh bitik…Önce hayata döndürmeliyiz bu çocukları, gençleri. Çok şey yapılıyor, devlet koşuyor , millet seferber ama acı taze…
Büyük devletim bu çocuklara, gençlere lütfen çözüm üretelim. Depremi yaşamayan, bölgeyi görmeyen insanlar anlamıyor. Bölgedeki çocuk ve gençlere pozitif ayrım yapılmalı dediğimizde bunu kendi çocuklarına haksızlık olarak görüyorlar. Oysa empati kurmanın ve insani düşünmenin tam sırası. Bu çocuklar bizim, senin, benim…
Ebeveynlerden gelen mesajlara kulak vermek zorundayız. Bakın neler diyorlar:
“Çadırdayız ortam yok, kitaplar enkazın altında, internet sıkıntı zaten adaletli olunmalı bir tarafta imkân olanak var, diğerinde yok hani eğitimde fırsat eşitliği” Biz de depremden olumsuz etkilenen Diyarbakır içindeyiz şehrin yarısında binaların hemen hemen yarısı hasarlı evlere giremiyoruz YKS’ ye hazırlanan iki çocuğum var; okul yok, dershane yok…
Okullarda yatıp kalkıyoruz psikolojimiz yerlerde nasıl olur da 71 il de bu kapsama koyulur sonuçta bu bir sıralama sınavı kesinlikle bu bölgeye özel çözüm üretilmesi gerektiğini düşünüyorum yoksa çok büyük haksızlık olur.”
“Sınavı bırakın yaşadığımıza şükredip psikolojilerini düzeltmeye çalışıyoruz. Önce beden ve ruh sağlığınız diyorum. Artık sınav çok geri planda kaldı yavrularımız için”
“Üniversite sınavına girecek gençlerimiz, evlatlarımız… İkinci dönem konuları kaldırılmış kime herkese bu adalet mi benim çocuğum bırakın ders çalışmayı daha kendini toparlayamadı artçıların orada arkası kesilmiyor ve ders çalışmak zorunda ama aynı eşitlikte olan diğer arkadaşlar şu anda ikinci dönem konuları olmadığı için özel dersler dershaneler full gidiliyor çalışılıyor bu bölgede olan mesela bir Hatay'dayız ne özel öğretmen ne dershane hiçbiri yok, bu bölgedeki öğrencilere daha adaletli yaklaşılması gerekmiyor muydu örneğin bu bölgede yaşayan bu afete maruz kalan öğrencilere ek puan verilerek bu durumlara telafi edilebilir.”
“6 Şubat 2023’te gece 04:17’de sallanarak uyandık. Evimizin yüksek olmasa da sallanma şiddetinden ne kadar büyük bir deprem yaşadığımızı tahmin etmiştik, ancak bu derece büyük yıkım beklemiyorduk. Günlerce haberlerde umut ışığı beklerken vefat eden, yaralanan kişi sayısı ve yıkılan bina sayısında hızla artış gözlemledik. Kendi şehrimizde ve komşu şehirlerdeki yıkılan evler, sönen ocaklar, hastanede yaralıların ifadesi acil durumlara ve ciddi hastalıklara alışkın olan ben ve eşimde bile mutsuzluk, umutsuzluk, gelecek ile ilgili endişelere yol açtı. Bu sırada 8. sınıfta okuyan kızımız da evde kalıp olayları takip ediyor, en yakın arkadaşının teyzesinin ailesinin enkaz altından canlı çıkarılması için dua ediyordu, ne yazık ki enkazdan onların cesedi çıktı. Çocuklar özellikle evde kaldıkları üç hafta içerisinde sosyalleşmeden uzak kaldılar. Gördükleri sadece yıkım, kayıp ve gözyaşıydı. Bu arada evlerine giremeyen, tanıdıklarının yanında veya arabalarda kalan, hatta farklı şehre yerleşmek zorunda kalan çocuklar vardı. Böyle bir ortamda LGS’nin önemi ihtiyaç listesinde çok aşağılara inmişti. Biz erişkinler bile toparlanamazken çocukların konsantre olup disiplinli bir şekilde sınava çalışması mümkün değildi. Özellikle devam eden artçılar deprem probleminin henüz bitmediği ve arkasının hele Adana için daha da şiddetli olarak gelebileceği sinyallerini veriyordu. Bir hastalığa yakalanırsınız, ilaç kullanır veya ameliyat olursunuz, bir süre sonunda iyileşeceğinizi düşünürsünüz. Bu ‘sayılı zaman’ kavramı insanı psikolojik açıdan rahatlatır. Ancak bu depremde öyle olmadı. Halen devam ediyor ve psikolojik ve sosyal etkileri kendini giderek daha gösteriyor. Bu ülkemiz genelinde bir sınav olarak yapılan LGS sınavına girecek çocuklar arasında fırsat eşitsizliğine yol açmış durumda. Memleketin depremden etkilenmeyen bölgelerinde, eğer aileleri de televizyon ve internetten depremle ilgili haberleri çocuklar ile çok paylaşmadılarsa, rutin yaşamlarına devam eden çocuklar depremden etkilenen şehirde yaşayan çocuklara göre çok avantajlı duruma geçtiler. Bunun sınav sonuçlarında bizim çocuklara negatif etkisi olacağını düşünüyorum. Bu sebepten bu bölgelerde yaşayan çocuklar için sınavda belki farklı katsayı gibi durumlarını biraz olsun daha pozitife çevirecek bir formül geliştirilebileceği kanaatindeyim. “
“İstanbul ve Ankara olayı anlamıyor. Empati kuramıyor. Yaşamayan anlamıyor maalesef”. “Kızım Adana’dan Tarsus ilçesi sınırlarındaki bir ortaokula gitmektedir. Mersin’e bağlı okullar 20.02.2023 tarihinde açılmıştır. Aynı gün Hatay Samandağ’da olan 6.4 ve 5.8 şiddetindeki iki deprem Adana bölgesini de etkilemiştir. Adana’da insanlar evlerini terk edip, geceyi, arabalarında ve sokaklarda geçirmiştir. Jeoloji hocalarının görüşü Adana’ya bir stres transferi olup, Adana’da bir deprem olacağı beklentisidir. 20.02.2023’de tam normal yaşamımıza dönüp, evlerimizde kalmaya başlamışken, en başa döndük. Çocuklarımız konsantre olamamaktadır. Yaşananlardan çok etkilenmiştir, korku içinde yaşıyorlar.”
“Çevremdeki sınav öğrencilerin çoğu ders çalışma ortamı sağlayamıyor, psikolojik olarak zor durumdalar. Çocuklarda uykusuzluk problemi var. Sokakta, arabada yatıyoruz. Eve girip eşyalarımızı almaya korkuyoruz. Biz ve çocuklarımız için her şey bitti.”
Sınav esnasında depreme yakalanma korkusu oluştu endişe yaşamaya başladı ders çalışma sırasıNda pazartesi günü tekrar depreme yalalandı kızım ve şimdi hiçbir şey yapmak istemiyor, evde de kalmak istemiyor çok yemek yiyor dengesiz bir şekilde, ne yapacağımı bilemiyorum. Pandemi döneminde de LGS 1.dönemden sorumlularda ancak tüm Türkiye’deki çocuklar eşit koşuldalardı; bu asrın felaketinde evet 1.dönemden hepsi sorumlu ancak OHAL illeri dışındaki tüm illerde çocukların psikolojisi ve motivasyonunda sıkıntı yok ancak bizim çocuklarımız şu an uyku uyumayı bırakın lamba sallanıyor mu diye tavana bakmaktan önüne bakamıyor. Motivasyonları yerle bir, yakınlarımızı, akrabalarımızı, öğretmenlerimizi kaybettik bizler. Sadece aynı konulardan sorumlu tutmak ne yazık ki bu koşullarda eşitlik sağlamıyor. 06.02.2023 tarihinde meydana gelen ve tarihimizin gördüğü en büyük felaketlerden biri olan Kahramanmaraş merkezli deprem ile ilgili olarak ikamet ettiğimiz Adana ili de oldukça etkilenmiştir...Yaşanan ilk depremden sonra bir de *gündüz yaşanan 2.deprem bizlerin psikolojisini alt üst ettiği gibi* bu sene LGS sınavına hazırlanmakta olan kızım Sahra Can 'ı da ciddi anlamda etkilemiştir...2 haftaya yakın süreç sonunda yavaş yavaş duruma adapte olmaya başlayıp evlerimize geri döndüğümüzde ise *bu sefer de 6.4 şiddetindeki Hatay merkezli deprem ile 3.kez aynı korku ve paniği yaşamış olduk*...Gerek bizler gerekse de Adana ilindeki vatandaşların kâhir ekseriyeti evlerine girememekte; toplanma alanlarında, arabalarda veya eş dostlarının tek katlı evlerinde misafir olarak kalmaktadırlar...Adana kent halkının psikolojisi o kadar çok bozulmuştur ki …Hal ve şartlar bu iken LGS sınavına girecek olan gerek kızımın gerekse de diğer öğrencilerimizin *bırakın LGS 'ye hazırlığı normal hayatına dönmesi ve eğitimine devam edebilmesi belli bir süreç alacağı* izahtan varestedir...Her ne kadar Bakanlığımızın almış olduğu karar ile LGS sınavının sadece ilk dönem konuları ile ilgili olacağı açıklanmış ise de alınan işbu karar az yukarıda kısaca açıklamaya çalıştığımız sebeplerden ötürü *depremden etkilenmeyen diğer illerdeki öğrenciler karşında haksız rekabeti ortadan kaldırmadığı da bir gerçektir*...Bizler bırakın çocuklarımızı LGS sınavına hazırlamayı, *deprem uzmanlarının Adana ili için de deprem riskinin bulunduğunu belirtmesi* bizleri ve öğrencilerimizi derin bir korku ve paniğe sevketmiştir... Hal böyle olunca gerek kızımın gerekse de aynı durumdaki öğrencilerimizin mağduriyetlerinin giderilmesi için gerekli çalışmalar yapılabilir.
“Öncellikle şu anki en temel ihtiyacımız güvenlik. Çocuklarımızın güvenilir bir ortamda eğitim görme hakkının diğer illerden geri kalmadan hak kaybı olmadan gerçekleşmesini diliyoruz. Bu mümkün mü? Güvende hissetmediğimiz bir ortamda hayatın devamlılığını getirmek sorumlulukları yerine getirmeye çalışmak zor. Çocuklarımız eğitimden koptu, korku var endişe var kaygı var. Bunlar var iken biz bir şekilde hayat devam ediyor demeye çalışıyoruz ama çok ta başarılı olamıyoruz. Bence bu bölgedeki çocukların psikolojik destek ihtiyacı giderilmeli, yaşananların içlerinde bıraktıklarının ne kadarını ebeveyn olarak görebiliyorum emin değilim. Bu bölge çocuklarının dezavantajlı olduğu aşikar bu nasıl giderilebilir bilemiyorum.” Deprem gerçeğini maalesef çok kötü bir deneyim ile yaşadık, bize öğretilenlerin yeterli olmadığını öğrendik. Bilinçli olmanın her şeyi çözemediğini öğrendik ve maalesef güvende olmadan her şeyin ne kadar boş olduğunu da öğrenmiş olduk. Güçlü olmaya çalışıyoruz, tedbirli olmaya çalışıyoruz, ihmal edilmemiş bir nesil istiyoruz, eğitimin gerekliliği aşikar, bunun için bizim yapamadığımız her türlü şartın eğitim hizmeti adı altında çocuklarımıza sunulmasını istiyoruz.”
