Oysa Berkin’in ne hayalleri vardı?..

Ama ekmek almak için evden çıktı ve bir daha geri dönemedi.
O, hasta yatağında bile, tam 268 gün boyunca, hepimize öylesine yoğun mesajlar gönderdi ki, zor anlayabildik.
Cumhurbaşkanı bile ancak 268’inci günde anlayabildi, babasını aradı. Ama artık çok geçti!
Böylesi ölümler artık son olsun.çocuklarımız, anne babalar bunu hak etmiyor. Ailesine sabır diliyoruz. Çok zor; ama dayanacaklar. Çünkü başka çaresi yok... Berkin’in adı, caddelere, sokaklara, okullara, çocuk bahçelerine, spor salonlarına, her yere verilmeli ki bu utancı hiç unutmayalım ve bir daha yaşanmaması için on defa düşünelim...
Bugün Berkin için ağlarken yarın başka Berkinler için ağlamayalım...
Siyaset eğitimi hatırlayabildi!
Seçim meydanlarında, eğitime ilişkin söz duymak mümkün değil.
Neyse ki gazetelerde birkaç ilan çıktı da, ne düşündüklerini öğrenebildik.
İktidar ve ana muhalefet partisinin eğitim adına söyledikleri, tam bir hayal kırıklığı. Ne bir vizyon var, ne de reform... Bilinen şeylerin tekrarı hepsi o kadar. Oysa sistem işlemiyor.
Mutsuz gençler, kalifiye olmayan elemanlar, en önemlisi de işsiz gençler yetiştiriyor. Hayatlarında ne spor ve sanat var ne de ne de geleceğe yönelik umut.

Yazının Devamı İçin Tıklayın!