Türkiye'nin acı gerçeği, dershaneler. Okullardaki eğitim yetmeyince, sayıları her yıl katlanarak artıyor. Ortaöğretim ve yükseköğretim sınavlarında başarılı olmak isteyen öğrenciler, soluğu dershanelerde alıyor. Bu tablo Dünya Bankası'nın eğitim raporuna da yansıdı.
Dünya Bankası'nın eğitim raporuna göre, 1991'de dershaneye giden öğrenci sayısı 188 bindi; bu sayı her yıl katlanarak arttı. 2011 yılında dershaneye giden öğrenci sayısı 1 milyon 234 bine ulaştı. Öğrenci sayısındaki artışa paralel olarak, yıllar içinde dershanelerin sayısı da arttı. 1991'de 762 olan dershane sayısı, 2011'de 4 bine ulaştı.
Dersane gerçeği, Türkiye'deki fırsat eşitliğini de baltalıyor. Aileler gelirlerinin yüzde 1'i ile yüzde 15'i arasında bir parayı gözden çıkarıyor, dershane için. Bir de gözden çıkaracak parası olmayanlar var. Onların bir kısmı yarışta geri kalmamak için kredi çekiyor, borca giriyor. Fiyatı düşük bir dershanenin kapısını çalıyor. Kalitenin de düşeceğini bile bile... Onu da yapamayanlar çocuğunun çabasına güveniyor.
Ama çocuğunu sıradan bir okula yazdıran, dershaneye de gönderemeyen ailelerin yanı sıra, özel okul ve dershaneyle yetinmeyip özel ders ve okulda etüt saatine başvuran aileler de var. Tümünün çocukları aynı sınavda ter dökmek zorunda.
Dünya Bankası raporuna göre de kaliteli eğitime sadece parası olanlar erişebiliyor. Üstelik sınavların bedeli sadece para ile de ödenmiyor. Rapora göre, sınavlar aileleri bunalıma sürükleyerek, sağlıklarını da bozuyor.
Cnnturk.com
