Değerli öğretmenim Şafak Bay’a
Ben bir öğrenciyim.Hiç görmediğim Şafak Bay öğrencisiyim. Öncelikle davanızda, tüm kararlarınız da haklı olduğunuzu ve daima yanınızda kendi öğrencileriniz olduğunu unutmamanızı rica ederim. Sadece bir öğretmenin ulaşabileceği öğrenci sayısı belliyken, sizin ulaştığınız öğrenci sayısı belki de Türkiye’nin tamamıdır. Herkes, her yaşında bir şeyler öğrenebilir.Biz sizden geleceğimizi öğrendik. Sadece öğrenciler değil bu ülkedeki kadın erkek, yaşlı genç herkes sizin sayenizde en az benim, bir öğrencinin görebileceği kadar ileriyi görmüştür. Sağlık sorunlarınızın olmasına rağmen yaşama tüm isteklerinizle, arzularınızla ve her şeyden önce inancınızla sımsıkı bağlanmanız sizin en büyük başarınız oldu. Hayatı öğrenip, anlayıp da vazgeçmemek bana en güzel örnektir. Umarım biz öğrencileriniz de hayatta sizin kadar kararlı, istekli ve başarılı oluruz. Hukuken kimse anlamasa da gerçekleri hepimiz biliyoruz. Hayattaki haksızlıklara karşı mücadelenizi bitirmeyeceğiz.
Düşüncelerimin hepsi kağıda dökebilseydim içinde hiçbir haksızlığın, hiçbir kötülüğün olmadığı Şafak Bay’dan hayat dersi alan öğrencilerin bulunduğu yeni bir yaşam oluşurdu. Her zaman bilmenizi isterim ki mücadeleniz bitmeyecek. Sizin mücadelenizi kaldığı yerden biz Şafak Bay öğrencileri devam ettireceğiz.Gözünüz arkada kalmasın öğretmenim.
Bir öğrenci olarak en değerli varlığımız Öğretmenimiz…
Büyük Öğretmen ŞAFAK BAY’a SAYGILARIMLA
Bir öğrenciniz olan Meltem Taşdemir.
Menemen Cumhuriyet İ.Ö.O
8-B
*****
Şafak BAY’ın Kaderi;
“Zil çalıyor ders kitabımla sınıfa gidiyoroum.İşte 5 yıldır gördüğüm tek güzel rüya.Çünkü 5 yıldır kemik kanserine karşı verdiğim savaşın sonuna yaklaştığımı hissediyordum.” Diyordu sevgili öğretmenim, kutsal insan ve de adam Şafak Bay.
Ne yazık ki sadece rüyalarında o kutsal mesleğe adadığı yüreği ile çarpan kalbi kanser rahatsızlığından dolayı artık çarpmıyor.Bizim ülkemiz her şeyine sahip çıkarken, yeni neslin onların eseri olacağı bir Türkçe öğretmenine sahip çıkamadı.Bazen her şey için geç oluyor.O atası yapılmayan öğretmenler platformunun üzerinden sesini duyurmaya çalışan, açlık grevi yapan, hastalığına rağmen hiç bitmeyen tükenmeyen enerjisi ile çocuklarına kovuşmak için çırğınan bir yürek, bir insan, bir adam, bir ananın evladı.Sonuç nedir? Sonuç nedir? Biliyor musunuz arkadaşlar: Yaptığı açlık grevinden dolayı izinsiz olduğundan sebep imiş öldükten 6 ay sonra kendisine 3 yıl hapis cezası geliyor.Bu nasıl vicdandır? Bu nasıl düzendir? Bu nasıl insanlık!.. Mezarda cezasını mı vereceğiz öğretmenimin.Yazıklar olsun bize sahip çıkamadığımız değerlerimiz, hani 99 millete kucak açan bağrımız, hani toleransımız sadece kendi insanımıza, bizden birine, yani bize geçmiyormu? Yitiriyoruz, bitiriyoruz kendi kendimizi.
Türkçemizi,güzel dilimizi, lisanımızı, yüklemi, tümleci, özneyi, şiiri, beyit’i, kafiyeyi, uyağı bize öğretecekti; halbuki!.
Hiçbir kötü niyeti yoktu.Sadece emek verdiği, emek vererek elde ettiği mesleğini hem geçim kaynağına hem de kutsal bir göreve adamış idi yüreğini: Atmıyor artık o güzel yürek yazık çok yazık oldu Şafak öğretmenime… Her şeyin hesabının verileceği ilk yer vicdan daha sonra ahirettir. Dünya gelip geçici, burada kendine bir yer edinemedin öğretmenim, orada inşallah mekanın Cennet olur, senin gibi bütün bu mesleği yapan öğretmenlerimizi sahip çıkalım Şafak öğretmenimize, hiç Şafak Öğretmenim denilmeyen Şafak öğretmenime saygı ile ellerinden öpüyorum Allah rahmet eylesin…
İşte şimdi bizim vicdanımızın sesini bizim sesimizi duy güzel insan. Belki de bu seni mezarında mesut ve de huzurlu edebilir, duyamadığın şeyi biz gençler söyleyeceğiz.
Yüzüne olmasa da, yüreğine…Çünkü en son yürekler ölür.
“Şafak Öğretmenim”…
Yaren KIZILDEMİR
Cumhuriyet İ.Ö.O İzmir 8/B-398
